Geef maar terug aan de zee…

Zwarte Piet is niet welkom op Haagse scholen. De gastvrijheid van ons land staat op het spel. De scholen in notabene onze residentie gaan overstag. 
Waarom Zwarte Piet niet en Sinterklaas wel? Een oude witharige albino-achtige man van katholieke afkomst uit Turkije die via Spanje met een boot in een rode jurk naar Nederland reist en zich uitgeeft als kindervriend. Genoeg redenen om deze man de toegang tot het land te ontzeggen, toch? Nee, dan is het natuurlijk veel makkelijker om zijn zwarte vrienden te weigeren…
Onder het mom van discriminatie en slavernij wordt door een klein aantal mensen een bom gelegd onder onze maatschappij. Een pure aanslag op onze democratische samenleving. 
Een aanslag op de Nederlandse traditie. Een aanslag uitgevoerd door een klein aantal Pieten-terroristen, die toch ook veel voordelen genoten hebben sinds zij in Nederland wonen of met Nederland gelieerd zijn. Want zeg nou eerlijk, wat was er terecht gekomen van de voormalige koloniën als het onder Engels, Spaans of Frans bewind was gebleven? 
Wat is het volgende dat we moeten afschaffen, sluiten of vernietigen? De traditie van de eeuwige tweede op het WK, Prinsjesdag, Dodenherdenking, Kerstmis, Carnaval, het Rijksmuseum of zullen we maar gewoon ons land teruggeven aan de zee… 

Vluchtelingenmisbruik…

Het is druk op de Middellandse Zee. Zwemmende, cruisende, vakantievierende West-Europeanen en honderdduizenden bootvluchtelingen uit Afrika en het Midden-Oosten vluchtend voor de Taliban, IS, het kalifaat, hun eventuele opvolgers of gewoon om hun geluk te zoeken.

Duizenden bootjes op zee. De meeste bootjes voorzien van een recyclebaar motortje, zodat deze met de veerboot terugkan naar het land van herkomst om op het volgende bootje weer gemonteerd te worden. Alsof er statiegeld op zit… 

De bootjes keurig voorzien van een enkele strijder of terrorist. Via de Middellandse Zee naar Europa is voor hen de makkelijkste weg naar Europa. Begeleid door een of andere kustwacht en soms door de marine, worden ze met open armen ontvangen. Inzamelakties komen op gang, gironummers worden geopend, er zijn zelfs mensen die ze in hun huis willen opvangen. 

Duizenden bootjes met honderden vluchtelingen en een enkele strijder cq. terrorist geeft de eenvoudige rekensom dat er toch al gauw duizenden strijders of terreurcellen het vasteland van Europa moeten hebben bereikt. Ook zij zijn met open armen ontvangen…

De verkiezingen in Europa naderen weer. Sluwe sociaal georiënteerde politici willen zieltjes en stemmen winnen. Mede door de emotie in de landen die ze besturen, staan ze in de rij om de vluchtelingen op te nemen. Dat is makkelijk stemmen winnen. Ook voor degenen die naar West-Europa komen en minder goede bedoelingen hebben, is het makkelijk! Het paard van Troje blijkt een bootje met vluchtelingen te zijn…

In alle West-Europese landen is onder leiding van diezelfde politici de afgelopen tien jaar behoorlijk bezuinigd op defensie, politie, douane en zorg. De dienstplicht is in de meeste landen afgeschaft. Er zijn zelfs landen die zo’n klein leger hebben, dat je het eigenlijk geen leger meer mag noemen. En dan zijn er in West-Europa ook nog de open grenzen. De geschiedenis kan zich zomaar herhalen… BOEM! 

Anderen zijn naarstig op zoek naar een systeem om onder de vluchtelingen snel het kaf van het koren te kunnen scheiden. Een systeem dat nog in de maak is alsof er de laatste veertig jaar geen oorlogsvluchtelingen geweest zijn.

Vietnam, Joegoslavië, Angola, Liberia, Rwanda, Somalië, Iran, Irak, Afghanistan… 

Het studieadvies…

Overvolle bootjes dobberen in de Middellandse Zee. Bootjes vol met vluchtelingen vergezeld door een enkele terrorist, af en toe een drenkeling of een roeiende journalist. 

Duizenden bootjes met honderdduizenden vluchtelingen. Ouders met kleine kinderen die vluchten met een bootje. Vaak zijn zij duizenden Euro’s lichter door de prijs die ze moeten betalen aan de mensensmokkelaars voor de overtocht. Maar ja, het bootje mag dan ook niet te zwaar zijn.

Ouders met kinderen op open zee. Ouders die niet de moeite hebben genomen een reddingsvest of desnoods een zwemband voor hun kinderen aan te schaffen, die in Turkije toch echt al dan niet namaak op iedere hoek van de straat te koop zijn. Ouders die dus moedwillig het leven van hun kinderen op het spel zetten! Het roept vragen op.

Een aangespoeld kind op de Griekse stranden of een ronddrijvend kind in zee is een schrijnend zicht. Dat wens je niemand toe. Vele vragen zijn te bedenken: Is het een ongeluk of, je durft het bijna niet te denken, is het opzet? Wat is er gebeurd? Is het kind gesprongen, geduwd of gevallen? Waarom sprong het kind? Wie heeft het kind geduwd? Hoe kan het kind vallen? Is het kind met iemand meegesprongen, geduwd of gevallen? En waarom? Wat is waar? Toch gebeurt het en zal het zich herhalen. 

Een ding is duidelijk velen die komen hebben hulp nodig… psychische hulp. Is het niet nu dan wel over een paar jaar vanwege PTSS. 

Dus VWO-scholieren, als je niet weet wat je moet gaan studeren, dan….