Een kat in het nauw…

Wat mag je nog geloven? Wat kan je nog geloven? Opgegroeid in de koude oorlog. Alles wat je zag over Oost-Europa op televisie waren grijs grauwe betonnen flatblokken in Polen, de Sovjet Unie en de DDR. Veel uit Oost Europa was niet goed, slecht zelfs en alles angstvallig achter een ijzeren gordijn gehouden.

De Karpaten en de Kaukasus kende je vanuit een atlas. Van Zakopane had je nog nooit gehoord. Tsjernobyl was slecht. Ach, gebouwd door de Russen. Die namen het niet zo nauw met de veiligheid van hun inwoners.

Het Rode Plein, het Kremlin, weinig goed nieuws werd hierover uitgezonden. De Russische staatstelevisie werd gecensureerd en stond bol van propaganda, werd ons geleerd. Het merendeel van de mensen in het Westen slikte dat als zoete koek.

Ons nieuws is echt. Ons nieuws is waar. Het is moeilijk te geloven en al het is al helemaal moeilijk te geloven door de nieuwsberichten van de afgelopen twee jaar. Ons nieuws staat bol van propaganda. Ook onze filmindustrie staat bol van propaganda. Ons ideaalbeeld wordt geprojecteerd.

Zouden in de buitenwijken van Londen, New York of Parijs geen grauw grijze betonnen flatblokken staan? Zouden er in Rusland nergens mooie natuur of bezienswaardigheden zijn? Het merendeel van de mensen in het Westen slikt de uitgezonden beelden nog steeds als zoete koek. Onze realiteit, onze denkwijze, ons ideaalbeeld is de enige echte… Echt?

Een stukje geschiedenis… Met de val van de Berlijnse Muur in 1989 verloor de Sovjet Unie haar greep op Midden- en Oost-Europa. In verschillende Sovjet Staten begon het te rommelen en dat leidde uiteindelijk in 1990 en 1991 tot afsplitsing van de eens zo machtige Sovjet Unie. Rusland verloor een kwart van zijn grondgebied en het Warschaupact, de tegenhanger van de NAVO, verloor tegelijkertijd geleidelijk haar politieke en militaire basis.

Eind jaren ‘90 traden een aantal voormalig Warschaupact landen toe tot de NAVO. In 2004 volgden een aantal voormalig Sovjet Staten dit voorbeeld. Bijna tegelijkertijd werden deze landen ook EU landen. Au! Strategisch interessante landen en landen rijk aan grondstoffen…. Drie keer raden wie toen de Russische president was.

Tegenwoordig… Zweden en Finland willen toetreden tot de NAVO, waardoor Rusland aan de Oostzee geïsoleerd raakt. De VS heeft in 2008 al het gevaarlijke idee geopperd om Oekraïne en Georgië tot de NAVO toe te laten treden. De Oekraïne wil graag de EU in en eenmaal binnen de EU is de stap naar de NAVO maar een kleine stap. Als dit allemaal door zou gaan, dan staat de NAVO over heel wat kilometers aan de grens met Rusland. Gek hè, dat de buurman daar niet van gecharmeerd is.

Het oprukken van het Westen naar het Oosten is het grote probleem. Het Warschaupact is weg, de “satelliet” landen van de Sovjet Unie zijn weg, de EU en de NAVO rukken op. Er is geen buffer meer. Rusland voelt zich bedreigd en dat is niet zo gek.

Met de val van de Muur is één ding vergeten… er is niet nagedacht over de positie van Rusland in de “nieuwe wereld”. De basis voor Putin’s onvrede is destijds al gelegd.

Een neutrale zone tussen de EU en Rusland is wellicht een oplossing. Een neutrale zone bestaande uit Finland (EU), Wit-Rusland, Oekraïne en Georgië. Landen die zowel door Rusland als door de EU geholpen kunnen worden en nooit lid kunnen worden van de NAVO of van de ODKB (CSTO). Landen die handels-, economische, politieke en militaire verdragen kunnen of misschien wel moeten hebben met de EU en Rusland om de vrede in zowel Oost-, Midden- en West-Europa te bewaren.

Want… een kat in het nauw maakt rare sprongen en misschien moeten we de kat niet willen laten springen…

We zijn er bijna

Je ziet ze niet vaak meer. Mensen die op vakantie een wasrek en een strijkplank meenemen. Het is een uitstervend ras dat vakkundig in een bejaardensoap door Omroep Max voor het nageslacht wordt vastgelegd. Survival of 44 bejaarden…

Er is vast een strakke uitputtende auditie aan vooraf gegaan, want de exemplaren die tentoongesteld worden in hun te kleine of te grote caravan, vind je in de bouwvak niet meer op een camping. Al speur je nog zo goed…

Een programma vol babyboomerproblemen. Een caravan waar je zes paarden in kan opslaan, maar dan wel met je leesbril op met een mini-Monopolyspel zitten priegelen, je auto uit het natte gras laten slepen om naar het toiletgebouw te kunnen rijden om je chemisch toilet van twintig jaar oud te legen of met je net iets te dure 5.000 kg wegende en 8,5 meter lange camper tussen lintjes door te manoeuvreren om geen takje van de boom te rijden. Nee, het wordt nog beter! Met een sukkeldrafje 1.600 km rijden naar de Portugees-Spaanse grens met Mieke Telkamp’s “Waarheen, waarvoor” uit de speakers knallend om vervolgens je van huis meegenomen blik erwtensoep te eten en deze na te spoelen met een glas rode wijn.

De deelnemers doen niet voor elkaar onder. De rode broek, het ruitjes overhemd en de hoedjes doen het goed. Allemaal durven ze in hun badjas over de camping te lopen, allemaal kunnen ze handwasjes doen en allemaal kunnen ze overweg met de mover. De mover verpest trouwens wel de mooiste in- en uitparkeermomenten…

Aan uiteten, afhaal of tafeltje dekje wordt niet gedaan… Dat is voor thuis! Koken doen ze allemaal zelf. De één wat meer haute camping cuisine en de ander pleurt gewoon een plak Smac door zijn macaroni, want Spaans gehakt is niet te vertrouwen…

Kunnen we al stemmen welke caravan eruit moet?

Hobby’s van mensen worden keihard op beeld vastgelegd. Jeu de boules, lezen, slapen, brallen, op de markt zoeken naar de goedkoopste paraplu, spelletjes doen, wijn uit een Portugese “knalzak” drinken, kaas prikken, borrelen en geluid vangen…

Deelnemer Bert neemt alle geluiden op… “Als je er toch bent, kun je het net zo goed even opnemen…”. Bert lijkt een beetje op Chriet Titulaer. Misschien is het Chriet ook wel en heeft hij uit angst om herkend te worden zijn naam veranderd. Terwijl Gerda haar ministrijkplank uitklapt, neemt Bert het geluid van een grasspriet op. Fascinerend! De Club van Geluidsjagers, die hebben clubavonden, die schijnen ècht spectaculair te zijn… maar dat even terzijde. 

Bert neemt werkelijk alles op…. als zijn vrouw een scheetje laat, duwt hij vast die geluidsfreggel tussen d’r billen. Het meest trots is Bert op het geluid van de cactus. Hij heeft met de naalden van de cactus een liedje gespeeld en opgenomen… Exact de reden waarom mijn kinderen nooit naar de muziekschool mochten! 

Oei! We zijn er bijna… Vol spanning wachten we af hoe het avontuur volgende week verdergaat… Wedden dat Bert het geluid van die mini-strijkplank inmiddels in zijn collectie heeft. 

Leer mij Bert kennen…

Zouden ze gemist gaan worden?

Vroeger was het leuk om naar te kijken. Er was nog niet zoveel op TV. Misschien was het daarom al snel leuk. Nederland 1, Nederland 2, BRT 1 en 2 en later zelfs Nederland 3. Wat een luxe! Veel meer was er in de jaren ’70 in West-Brabant niet te ontvangen. Kabeltelevisie en schotels bestonden nog niet.

Woensdagmiddag half vier was hèt moment voor veel kinderen. De hele week hadden ze er naar uitgekeken: wel twee hele uren kinderprogramma’s op televisie. Wat een zegen! Of was het rond zeven uur dat dit duo werd uitgezonden. Vele avonturen beleefden ze in binnen- en buitenland. Het was altijd spannend, zeker voor een kinderbrein.

Vlugge Japie, Baron van Neemweggen, Robin de Robot, B1, B2 en de plaaggeest, zomaar enkele karakters uit deze serie. Laatst zag ik toevallig een herhaling, waarschijnlijk een herhaling tot de zestiende macht. Er zat na al die herhalingen zelfs nog een beetje kleur op de film. Het was flauw… in ieder geval voor een volwassene.

Veel kinderen groeiden ermee op, veel kinderen imiteerden hun stemmetjes. Kinderen hadden plezier van die twee. Het was leuk! Nieuwe afleveringen worden al een jaar of twaalf niet meer gemaakt. Samen optreden doen ze ook allang niet meer. Tegenwoordig zijn ze oud en niet meer zo grappig en adrem. Binnenkort nemen ze definitief afscheid van hun publiek…

Van de week waren ze nog op TV. De tand des tijds heeft zo zijn invloed op mensen. Zelfs op hen! Je moet er ook niet aan denken wat een tachtigjarige clown en een tweeënzeventigjarige acrobaat allemaal zouden kunnen breken en hoe snel zij iets zouden kunnen breken…

Zouden ze gemist gaan worden…

… Bassie en Adriaan!