Lachen, gieren, brullen…

Toch een raar volk, die West-Europeanen. De nomade-gen slaat keihard toe in de zomer. Hele Vinex-wijken stromen leeg. Bij gebrek aan vitamine D tikt de biologische tijdbom en moet en zal de zon opgezocht worden. In rijen van twee zakken ze kilometerslang af naar het zuiden.

Na alle afleveringen van “We zijn er bijna” te hebben gezien is iedere Nederlander een campingexpert. In het zonnige Italië worden de Nederlanders vergezeld door experts uit de overige delen van West-Europa. 

Het blijft een rare gewaarwording. De overgewicht show-off van de West-Europese man. Zonder gène toont de man in het openbaar zijn welvaart door dag in dag uit zijn net iets te corpulente bovenlijf onbedekt te laten. Weddenschappen worden ingezet. Wie heeft het meeste overgewicht?

Dames die overduidelijk nooit bewegen, maar zodra ze weg van huis zijn slaan ze geen aerobic- of zumba-les meer over. Zonder enig ritmegevoel wordt er op los geswingd. Ook zij hebben de gène thuisgelaten. Ze hadden al zoveel mee te nemen… 

In een te dure hut ter grootte van een zeecontainer laten mensen zich vrijwillig op een kamp opsluiten. Met vier, vijf en soms zelfs met zes personen proppen ze zich als sardientjes in een 25 m2 grote doos. Ze betalen er zelfs grof geld voor… 

Waarom doet iedereen zo quasi basic? De evolutietheorie heeft overduidelijk niet op iedereen effect gehad. Als een echte Fred Flinstone lopen de meeste mensen blootsvoets hun spullen sjouwend naar het strand. Lekker lopen doen ze duidelijk niet… Au! … Godver… Barneeeeeeyyyyy…!

Op het strand en bij het zwembad is het gratis comedy. Badmeesters met groot Rescue achter op hun rode T-shirt rennen in het rond druk op hun fluitje blazend. Als bijna een echte baywatch lopen ze langs het waterkant…

Menig volwassene vermaakt zich al schelpen zoekend in het ondiepe water. Sommigen doen een power-nap om ’s avonds weer fit aan de bbq te kunnen staan en liggen met open mond in de meest vreemde standjes op hun zojuist van de strandjutters Ali, Hassan en Abdul gekocht kleed. Anderen gaan met een grote Nemo-duikbril op in zee op zoek naar… ja, naar wat eigenlijk? … SpongeBob? En dan heb je nog de mensen met een paar kilootjes meer die door hun meegesjouwde Kruidvat-ligbed zakken…

Lachen, gieren, brullen… 

Prettige vakantie…

De roep wordt groter. De roep wordt steeds groter. Sociale media staan er vol mee. Beseffen mensen wat ze vragen? Beseffen mensen wat dit voor henzelf gaat inhouden? Wat voor beperkingen ze zichzelf hiermee opleggen? En welke vrijheid ze voor zichzelf inleveren? Een doemscenario openbaart zich…

“Goedemorgen luisteraars, hierbij de fileberichten en vertragingen naar uw vakantieadres in Zuid-Europa. Op alle grensovergangen vanuit Nederland naar België ondervindt u minimaal een vertraging van 3 uur. Bij de grensovergangen van België naar Frankrijk is er in beide richtingen een vertraging van 5 uur, de provinciale wegen zijn afgesloten en de grensovergang naar Luxemburg is afgesloten. Het verkeer van en naar Spanje moet rekening houden met ernstige vertragingen van 6 tot 12 uur”.

Jarenlang is er een vrij verkeer van personen binnen de Schengen-landen. Wel zo makkelijk! Geen geïrriteerde vakantiegangers, die moe en geurig zwetend in de file zich staan te vervelen of de buurman in de file staan te terroriseren. Geen gezeur en lange wachtrijen bij de grenzen. Gewoon lekker met een vaartje van minimaal 80 km de douane passeren. Heerlijk toch?

Er wordt nu geroepen dat de grenzen dicht moeten, maar snijden de Europeanen zich hiermee niet zelf in de vingers? Sterker nog, hakken ze zichzelf geen hand af?
Stel dat de mensen die dit roepen hun jaarlijkse vakantie in Noord-Spanje houden om daar culinair te genieten van de alom geprezen keuken: Friet van Piet, Ted Kroket en niet te vergeten Frikandelle van Jelle! Een mooi vooruitzicht… Of niet?

Eindelijk vakantie. Onvoorstelbare files en vertragingen richting het zuiden, onvoorstelbare files en vertragingen richting Nederland. Auto voor auto wordt bij iedere grenspost gecontroleerd met drugshonden, met explosievenhonden, met spiegels onder iedere auto, tassen en koffers worden één voor één uitgepakt en gecontroleerd, iedereen wordt gefouilleerd. 

Gezellig op vakantie in je auto, een ritje van zo’n 1300 km. Een ritje waar je één tot anderhalve dag voor nodig had, totdat de grenzen dichtgingen. Het ritje mondt uit in een rit van drie of vier dagen. 

Een ritje in je Opel Astra, waarvan de airco het net bij Lille begeven heeft. Nog 1100 km te gaan… Gezellig op vakantie in je Astra, een buitentemperatuur van zo’n graadje of 30, je echtgenoot naast je, je twee of drie drammende koters en de Labrador ertussen achterin je toch al niet zo grote Opel Astra. Zes grote sporttassen met je opblaasboot erbovenop in de achterbak… Allemaal heerlijk geurend, zodat je aroma’s uit de auto voor je niet ruikt. Wat een mooi vooruitzicht… Twee weken naar de Playa, waarvan een week in je Astra…

Prettige vakantie! 

Wat is waar?

Internet staat er vol mee. Filmpjes, artikelen en verhalen over vluchtelingen in Zuid-Europa. Globaal kan je vluchtelingen onderverdelen in 4 groepen: de politieke vluchteling, de oorlogsvluchteling, de economische vluchteling en de terreur-vluchteling. 
Mensen die hun eigen habitat ontvluchten, omdat het een brandhaard zou zijn. Voor veel West-Europeanen is dit nauwelijks te bevatten. Mensen die de 2e Wereldoorlog deels bewust hebben meegemaakt zijn minimaal 80 jaar oud. De Koude Oorlog was qua gevechtshandelingen in Europa heel rustig. De enige brandhaarden die West-Europeanen kennen zijn de relatief veilige open haard, de vuurkorf en de barbecue. 
Nu zijn er zeker brandhaarden in de wereld, maar zijn er zoveel brandhaarden als de vluchtelingen ons doen willen geloven en is de kortste route om te vluchten de weg naar Europa? Wat is waar? Wat is propaganda? 
Waarom gaan mensen uit Afghanistan niet naar China, waarom gaan Syriërs niet naar Rusland en willen ze persé naar West-Europa? Waarom gaan ze niet naar Libanon, Israël, de VAE of naar Saudi Arabië? Geografisch gezien, zijn die landen allemaal dichterbij. Is het geen wereldprobleem? Waarom gaan ze niet naar de VS? Er zijn nog weinig of geen vluchtelingen die naar de VS gaan. Het land dat toch vaak nadrukkelijk aanwezig is in die regio. 
Iedere vluchteling heeft zo zijn eigen motief om te vluchten. Uiteraard is dit niet altijd een juist motief, waarop Europa ze met open armen zou moeten ontvangen. 
Mensen uit Ghana, Gambia, Nigeria, Senegal, Somalië, Eritrea, Afghanistan, Irak, Iran en Syrië stromen Europa binnen. Lopen hun levens gevaar in hun thuisland? Zijn zij gevangen gezet, gemarteld of verkracht geweest? Is hun familie gevangen gezet, gemarteld, verkracht of vermoord? Zijn er geen veilige gebieden in hun eigen land? Worden hun kinderen geronseld om als kindsoldaat te fungeren? Hebben zij allemaal een andere politieke mening dan de bestuurders in hun land? Allemaal verschillende nationaliteiten, allemaal verschillende redenen. Maar zeker niet allemaal afkomstig uit landen waar een relatief veilig leven onmogelijk is. Wat is waar? 
Maar waarom dan West-Europa? Het antwoord is te simpel voor woorden, maar komt er op neer dat de Europese politici platgezegd geen ballen heeft.