Nous rêvons plus grand

Mooi, hè? We kunnen alles. We sturen bemande en onbemande raketten het heelal in. De meest vreemde planeten ontdekken we. We ontdekken of er leven is, mogelijk is of was op zo’n planeet. We ontdekken uit wat voor gassen zo’n planeet is opgebouwd. Iedere maand komen er nieuwe planeten bij. 

Met satellieten kunnen we een speld in de woestijn vinden. Met onbemande onderzeeërs kunnen we kilometers diep de oceaan in. Miljoenenjaren oude fossielen van garnalenhersenen ontdekken we. We ontdekken alles en onderzoeken alles. 

Met mobiele telefonie, computers en internet kunnen we veel. Iedereen is altijd en overal bereikbaar. Alles en iedereen heeft unieke nummers: telefoonnummers, emailadressen, IP-adressen etc. Alles en iedereen is te vinden, alles en iedereen is traceerbaar. Handig toch? 

Het mooie van het worldwide web is dat ook alle informatie en kennis te vinden is. Van vragen als in welk jaar is Feyenoord voor het laatst kampioen geworden tot verregaande chemisch technologische onderzoeken. Alles is er te vinden en op te zoeken. Je verloren of gestolen iPhone kan je via één van je andere apparaten opsporen. Via FaceTime en Skype kan je live spreken met iemand aan de andere kant van de wereld. Gewoon vanuit huis!

We hebben onbemande vliegtuigen. Deze zogenaamde drones hebben een gigantisch bereik. Je kunt er mee fotograferen en filmen met allerlei soorten high tech en minder high tech camera’s, je kan er pakketjes mee vervoeren en je kan er mee bombarderen. Altijd handig om je eigen wild voor kerst te schieten! Wat staat er op het menu deze kerst?

We bouwen dijken, bruggen en andere kunstwerken. We doen voorspellingen over de stijging van de zeewaterspiegel. We meten het gat in de ozonlaag. Alles weten we, alles kunnen we! 

Maar toch… als we alles kunnen, als alles te vinden is, als alles te traceren is… Waarom kunnen we dat groepje terroristen dan niet vinden? Of is deze vraag misschien verkeerd en moet de vraag zijn: Waarom willen we of waarom mogen we deze groep niet vinden?
Is er iets dat de gewone burger niet mag weten? Zijn er mensen, landen of bedrijven die de schone schijn dan niet op kunnen houden? Zijn er mensen, landen of bedrijven die dan gewoon keihard door het ijs zakken? Of is er een speciale groep mensen waar de gekozen wereldleiders verantwoording aan af moeten leggen? Of zijn het de leiders zelf? Wereldleiders die voor zichzelf een hoger doel nastreven? Wereldleiders die krampachtig elkaar de hand boven het hoofd houden in een bewust opgeworpen politieke mist? Is het olie, is het gas en dus dollars? 

Met de huidige technologieën is het ondenkbaar dat deze groep terroristen niet opgespoord en uitgeschakeld kan worden. Het lijkt bewust…
Maar het Westen stopt niet met dromen… We kunnen nog veel meer. 
Nous rêvons plus grand… 

Petje af

Al lopend over een bedrijvencontactbeurs zie ik een stand waar zonder enig bijgeluid mijn oog op valt. De stand, ingericht met prachtige foto’s van werkende mensen tegen een mooie wand voorzien van een oranje kader. Foto’s met werkende mensen die zich in een bepaald vakgebied hebben gespecialiseerd. Daar is over nagedacht.

Over de slogan ook! “Wegens omstandigheden beschikbaar”. Getriggerd door de werkende mensen en de tekst, kijk de stand in en zie ook een beeldscherm waarop werkende mensen te zien zijn.

Het blijkt te gaan om mensen die zich voor de tweede keer in een bepaald vak gespecialiseerd hebben. Op een gemeentelijke inspraakavond zou je met een petje op denken en tegenwoordig ook zeggen of schreeuwen: “Toe maar, twee opleidingen…! Wie betaalt dat? Had je je van te voren niet kunnen bedenken dat het werk, voortvloeiend uit je eerste studie, je niet bevalt! Mensen die zich voor de tweede keer in een bepaald vak gespecialiseerd hebben. Pfffffff!”

Mensen die zich voor de tweede keer in een bepaald vak gespecialiseerd hebben. Niet vrijwillig, niet uit gemakzucht, maar noodgedwongen! Jonge mensen die al een studie voltooid hebben. Vaak een studie op MBO-, HBO- of universitair niveau. Jonge mensen met een afgeronde studie psychologie, die noodgedwongen een leer/werk traject ingaan als supermarktmedewerker, logistiek medewerker of iets anders. Niet omdat ze dat leuk vinden, maar om toch een beetje een toekomst op te kunnen bouwen.

Jonge mensen uit toch behoorlijk ontwrichte gezinnen: een vader van ergens in de vijftig, die jarenlang gewerkt heeft als docent Engels aan het plaatselijk gymnasium, een moeder van dezelfde leeftijd die jaren gewerkt heeft als anesthesist in het lokaal hospitaal. Ouders die de studie van hun kinderen bekostigd hebben. Een studie psychologie waar dochterlief nu helaas niks mee kan. Niet in haar eigen land en niet in Nederland.

Niet omdat er geen patiënten zijn. Die zijn er waarschijnlijk meer dan genoeg, mag uit allerlei televisie- en social media beelden uit binnen- en buitenland geconcludeerd worden. Diploma’s daar draait het om in de wereld. Dochterlief had wel een diploma, meerdere zelfs. Helaas voor de dochter in kwestie worden de in haar eigen land behaalde diploma’s in Nederland lager gewaardeerd.

Ze had hele goede papieren totdat het hele gezin moest vluchten. Vluchten voor extremistische groeperingen, die het liefst hun eigen regels aan anderen opleggen en al helemaal een broertje dood hebben aan mensen die gestudeerd hebben, kennis hebben of een eigen mening hebben.

Pa en ma zullen waarschijnlijk nooit meer aan het werk komen, hun kinderen waarschijnlijk wel. Pa en ma, zichzelf helemaal wegcijferend, hebben besloten om te vluchten voor de toekomst van hun kinderen en eventuele kleinkinderen. Een moedig besluit!

De toekomst van de kinderen… die er wel ineens heel anders uitziet. In een vreemd land, een nieuwe taal, weer opnieuw beginnen, weer gaan studeren, weer gaan leren en dan maar hopen op een leuke baan… wegens omstandigheden beschikbaar.

Petje af!

Later als ik groot ben…

Ze wonen in een prachtig land. De zonnestralen schijnen door de palmbomen en veranderen de mooie witte gebouwen in een schitterend plaatje. Er heerst een prettige temperatuur. In de zomer kan het behoorlijk heet worden, maar de winters zijn aangenaam. Het land heeft een rijke historie en bezit daardoor vele monumenten uit de Oudheid die tegenwoordig dienstdoen als toeristische trekpleisters.

Alles is er geregeld. Er is een gezondheidszorg, er zijn scholen en universiteiten, er zijn winkels en kantoren, er zijn wegen, spoorwegen, havens en luchthavens. Er is import en export. De economie draait goed. Er is welvaren. Het lijkt wel een groene oase tussen al dat zand. Wat betreft de voorzieningen zou het zo een Westers land kunnen zijn.

Een land waar je zondermeer goed kunt leven. Een land waar je wilt wonen. Een land met toekomst. Een land waar je oud wilt worden. Een land waar je toekomstdromen mag hebben en een poging mag doen om deze waar te maken. Een land waar kinderen kinderen kunnen zijn.

Kinderen die in een aangename temperatuur veilig kunnen opgroeien en hun toekomstplannen kunnen maken. Kinderen die staan te popelen om volwassen te worden. Kinderen die ervan dromen om arts, advocaat, zakenman, voetballer, tennisser, vrachtwagenchauffeur, metselaar, piloot of verpleegster te worden.

Jaren gaat het goed. Vele kinderen konden hun droom waarmaken. In de geografische regio rommelde het altijd, maar deze oase bleek altijd een veilig onderkomen. Totdat de ommekeer kwam…

De ommekeer… Verkeerde personen aan het bewind of verkeerde personen die een gooi naar de macht doen en de toekomst kan er zomaar anders uitzien. Dromen zijn bedrog, zeker in sommige landen. Dromen worden weg gebombardeerd, opgeblazen of bruusk onthoofd.

Toekomstplannen kunnen de ijskast in, tenminste als er nog stroom is anders verdwijnen ze als sneeuw voor de zon. Toekomstplannen veranderen drastisch. Het enige toekomstplan wordt overleven. Een toekomstplan dat per dag of misschien wel per uur gesteld wordt.

Mensen worden bruut beroofd van hun toekomst. Ze worden beroofd van hun land, hun opleiding en een veilig leven. Velen verliezen familieleden of dreigen hen te verliezen. Ze moeten vluchten…

Zouden zij vroeger echt gedacht hebben… “Later als ik groot ben, word ik vluchteling”?

De leenvluchteling…

De basisbeurs is inmiddels afgeschaft. Sinds kort lenen studenten om hun studie te bekostigen… de leenstudent is geboren! Er valt wat voor te zeggen. 

Het zou lagere kosten voor de overheid moeten genereren en meer gemotiveerde studenten moeten opleveren, want hoe langer je studeert des te meer kosten het met zich meebrengt. Deze investering in de toekomst wordt in delen terugbetaald, zodra de persoon in kwestie een baan heeft. Wat een mooi plan! 

Als je erover nadenkt, eigenlijk te mooi voor woorden. Eindelijk een systeem dat kan werken en voor meerdere doeleinden gebruikt kan worden. Dan is er nog een mooi plan vandaag geopperd. Werkgevers willen samen met uitzendbureaus onderzoeken of er mogelijkheden zijn om werk te creëren voor vluchtelingen. Wauw, wat een geweldig plan! Waarschijnlijk gaat het wel nog wat stof opwaaien onder uitzendkrachten en onder de huidige en toekomstige werklozen…

Als je even out of the box denkt, is een nieuw fenomeen geboren… de leenvluchteling! Een soort van vluchteling 2.0 om het maar even populair uit te drukken. Waarom zou je immers twee keer het wiel willen uitvinden? 
Het systeem, gemakshalve de leenvluchteling genoemd, levert meerdere pluspunten op. Het door Europa uitgegeven geld aan de opvang wordt op termijn terugbetaald. Onder de vluchtelingen wordt het kaf van het koren gescheiden. Waarschijnlijk is dit niet waar de vluchteling op zit te wachten. De huidige manier van opvang is vertrouwd en makkelijk voor hen. Of het reëel is en of het eerlijk naar de Europese bevolking is, wordt niet om gemaald. 

De echte vluchteling zal er voor kiezen. De vluchteling die zijn toekomst in Europa wil opbouwen, zal dit zien als een investering in de toekomst. Een beter leven, een veilig leven, een leven met meer kansen, de mogelijkheid om vrij te leven en om te zeggen of schrijven wat je wilt. Mooi hè, zo’n land met een vrijheid van meningsuiting. 
Een ander, niet onbelangrijk pluspunt, is dat de integratie ook een stuk soepeler zal verlopen. De vluchteling heeft immers geïnvesteerd in zijn nieuwe toekomst en wil slagen in zijn nieuwe land. 

En de vluchteling die niet wil deelnemen? Tja, … is dat wel de vluchteling die je wilt opvangen? 

Vluchtelingenmisbruik…

Het is druk op de Middellandse Zee. Zwemmende, cruisende, vakantievierende West-Europeanen en honderdduizenden bootvluchtelingen uit Afrika en het Midden-Oosten vluchtend voor de Taliban, IS, het kalifaat, hun eventuele opvolgers of gewoon om hun geluk te zoeken.

Duizenden bootjes op zee. De meeste bootjes voorzien van een recyclebaar motortje, zodat deze met de veerboot terugkan naar het land van herkomst om op het volgende bootje weer gemonteerd te worden. Alsof er statiegeld op zit… 

De bootjes keurig voorzien van een enkele strijder of terrorist. Via de Middellandse Zee naar Europa is voor hen de makkelijkste weg naar Europa. Begeleid door een of andere kustwacht en soms door de marine, worden ze met open armen ontvangen. Inzamelakties komen op gang, gironummers worden geopend, er zijn zelfs mensen die ze in hun huis willen opvangen. 

Duizenden bootjes met honderden vluchtelingen en een enkele strijder cq. terrorist geeft de eenvoudige rekensom dat er toch al gauw duizenden strijders of terreurcellen het vasteland van Europa moeten hebben bereikt. Ook zij zijn met open armen ontvangen…

De verkiezingen in Europa naderen weer. Sluwe sociaal georiënteerde politici willen zieltjes en stemmen winnen. Mede door de emotie in de landen die ze besturen, staan ze in de rij om de vluchtelingen op te nemen. Dat is makkelijk stemmen winnen. Ook voor degenen die naar West-Europa komen en minder goede bedoelingen hebben, is het makkelijk! Het paard van Troje blijkt een bootje met vluchtelingen te zijn…

In alle West-Europese landen is onder leiding van diezelfde politici de afgelopen tien jaar behoorlijk bezuinigd op defensie, politie, douane en zorg. De dienstplicht is in de meeste landen afgeschaft. Er zijn zelfs landen die zo’n klein leger hebben, dat je het eigenlijk geen leger meer mag noemen. En dan zijn er in West-Europa ook nog de open grenzen. De geschiedenis kan zich zomaar herhalen… BOEM! 

Anderen zijn naarstig op zoek naar een systeem om onder de vluchtelingen snel het kaf van het koren te kunnen scheiden. Een systeem dat nog in de maak is alsof er de laatste veertig jaar geen oorlogsvluchtelingen geweest zijn.

Vietnam, Joegoslavië, Angola, Liberia, Rwanda, Somalië, Iran, Irak, Afghanistan… 

De emotie regeert… part 1

De Europese politici hebben platgezegd geen ballen. De emotie regeert. 

Geëmotioneerd door de bootjes in de Middellandse Zee tussen Turkije en Kos wordt alles in het werk gesteld om deze mensen op te vangen. De kortste route is een boottochtje van nog geen half uur. Je zou bijna zeggen, een geoefend zwemmer… 

In de ogen van de politieke, oorlogs- en economische vluchtelingen heeft Europa een hoge levensstandaard: er is een relatief lage werkloosheid, sociale voorzieningen, goede infrastructuur, gezondheidszorg, er zijn scholen voor iedereen, er is geld zat, etcetera en het is veilig. Maar lang niet alles in Europa is rozengeur en maneschijn! Wij hebben Brussel, en dus… 

Gemakshalve wordt vergeten dat het merendeel van de Europeanen voor al die vrijheid, economie, veiligheid en voorzieningen keihard werkt. En zeker niet iedere Europeaan heeft het makkelijk om het hoofd boven water te houden, hoewel de Europese politici je anders willen doen geloven. 

De voorzieningen en de vrijheid waar onze Europese voorouders zich voor hard gemaakt hebben, wordt langzaam om zeep geholpen. Verzorgingshuizen worden opgeheven, sociale vangnetten worden verwijderd, de zorg wordt onbetaalbaar, het pensioenstelsel wordt herzien en iedere boerenl** zonder gezond verstand kan de regering in. Dat is nog eens besturen…

En toch! Toch zeggen de Europese politici opvang toe. Alle EU-landen worden verplicht naar rato vluchtelingen op te nemen. Echter niemand weet wie de echte vluchteling is! Is het een politiek vluchteling? Is het een oorlogsvluchteling? Is het een economisch vluchteling? Of is het een terreur-vluchteling opgeleid bij de Taliban of IS? 

De lokale Europese bevolking ziet de economisch vluchteling niet graag komen. De terreur-vluchteling is al helemaal niet gewenst! Maar ja, het naïeve over het algemeen sociale gedachtegoed heerst in Europa en dus zullen vele niet echte vluchtelingen opgenomen worden met alle gevolgen van dien. 

Het naïeve gedachtegoed ontstaan door het kunnen leven in een oorlogsvrije omgeving omgeven door bloeiende economieën. Alle mensen zijn eerlijk, alle mensen zijn te vertrouwen. Hoe naïef kan je zijn? Van de VN hoor je deze dagen bitter weinig. Landen als de VS, Rusland, China, de VAE en Saudi Arabië houden hun grenzen gesloten voor vluchtelingen. Waarom zou dat zijn? 

In grote delen van Europa is een multiculturele samenleving: geven en nemen zou dus het motto moeten zijn. Een soort van polderen in de samenleving. Het botst wel eens, maar daar hebben we dan ook democratie en vrijheid van meningsuiting voor… Leve Zwarte Piet! 

Wat is waar?

Internet staat er vol mee. Filmpjes, artikelen en verhalen over vluchtelingen in Zuid-Europa. Globaal kan je vluchtelingen onderverdelen in 4 groepen: de politieke vluchteling, de oorlogsvluchteling, de economische vluchteling en de terreur-vluchteling. 
Mensen die hun eigen habitat ontvluchten, omdat het een brandhaard zou zijn. Voor veel West-Europeanen is dit nauwelijks te bevatten. Mensen die de 2e Wereldoorlog deels bewust hebben meegemaakt zijn minimaal 80 jaar oud. De Koude Oorlog was qua gevechtshandelingen in Europa heel rustig. De enige brandhaarden die West-Europeanen kennen zijn de relatief veilige open haard, de vuurkorf en de barbecue. 
Nu zijn er zeker brandhaarden in de wereld, maar zijn er zoveel brandhaarden als de vluchtelingen ons doen willen geloven en is de kortste route om te vluchten de weg naar Europa? Wat is waar? Wat is propaganda? 
Waarom gaan mensen uit Afghanistan niet naar China, waarom gaan Syriërs niet naar Rusland en willen ze persé naar West-Europa? Waarom gaan ze niet naar Libanon, Israël, de VAE of naar Saudi Arabië? Geografisch gezien, zijn die landen allemaal dichterbij. Is het geen wereldprobleem? Waarom gaan ze niet naar de VS? Er zijn nog weinig of geen vluchtelingen die naar de VS gaan. Het land dat toch vaak nadrukkelijk aanwezig is in die regio. 
Iedere vluchteling heeft zo zijn eigen motief om te vluchten. Uiteraard is dit niet altijd een juist motief, waarop Europa ze met open armen zou moeten ontvangen. 
Mensen uit Ghana, Gambia, Nigeria, Senegal, Somalië, Eritrea, Afghanistan, Irak, Iran en Syrië stromen Europa binnen. Lopen hun levens gevaar in hun thuisland? Zijn zij gevangen gezet, gemarteld of verkracht geweest? Is hun familie gevangen gezet, gemarteld, verkracht of vermoord? Zijn er geen veilige gebieden in hun eigen land? Worden hun kinderen geronseld om als kindsoldaat te fungeren? Hebben zij allemaal een andere politieke mening dan de bestuurders in hun land? Allemaal verschillende nationaliteiten, allemaal verschillende redenen. Maar zeker niet allemaal afkomstig uit landen waar een relatief veilig leven onmogelijk is. Wat is waar? 
Maar waarom dan West-Europa? Het antwoord is te simpel voor woorden, maar komt er op neer dat de Europese politici platgezegd geen ballen heeft.