De gijzeling

Nederland is dood of in ieder geval zo goed als dood. Alleen een zware operatie of een reanimatie kunnen dit landje nog redden.

Al jaren tellen we internationaal niet meer mee. Een paar honderd jaar geleden waren de Nederlanders nog gevreesd over alle wereldzeeën. Begin vorige eeuw bleef Nederland angstvallig aan de zijlijn tijdens WWI. In mei 1940 werd NL in vijf dagen overlopen. Verdere uitkleding van defensie heeft geresulteerd dat we heden ten dage helemaal niks meer voorstellen. Tanks hebben we zelfs niet meer in eigen bezit, deze worden geleast van notabene Duitsland.

Economisch gaat het misschien op persoonlijk vlak met de Nederlander goed. Internationaal mogen we van de grote economieën meehobbelen. Toch wil Nederland zich graag onderscheiden van de massa en loopt graag voorop bij allerlei nieuwe zaken, zoals o.a. bij het verminderen van de CO2 uitstoot, waarbij uiteindelijk de rekening bij de brave Nederlander komt te liggen.

Zo ook het coronabeleid. Nederland wordt gegijzeld door een paar enge witte jassen. Een premier met een te ver openstaand overhemd met daaronder een gladgeschoren borst en een domineeszoon op clownschoenen volgen gedwee. Zij volgen het zogenaamde advies van de enge witte jassen en proberen hiermee ook nog voorop te lopen in de EU.

Echter het advies is gebaseerd op rekenmodelletjes. Als, als, als… niks is zeker. En al helemaal niks is zeker als de GGD het volgende aangeeft na een positieve test: “Helaas is het niet mogelijk om erachter te komen welke variant u geeft. In Nederland kan maar op weinig plaatsen dit vervolgonderzoek gedaan worden en dit wordt alleen gedaan als er een specifieke aanleiding voor is om dit te onderzoek en niet op individueel niveau”.

Met andere woorden in simpel Nederlands: er wordt bijna niet gekeken of iemand de Delta, Omikron of welke variant dan ook heeft.

Nederland wordt geregeerd op basis van rekenmodelletjes. Niks besturen met beide voeten in de samenleving om te horen en te ervaren wat er in die samenleving leeft. Nee, wij laten ons sturen door een aantal medici met meestal dezelfde achtergrond die net iets te ver van de gewone Nederlander staan.

Iedereen weet dat als je aantal mensen met dezelfde achtergrond en het hetzelfde vakgebied bij elkaar zet, je hele vreemde, enge, sterke of mogelijke verhalen krijgt. Alleen die enge witte jassen, de man met het te ver openstaand overhemd en de man op clownschoenen weten dit blijkbaar niet.

Nederland is ziek. We gaan gewoon door met Rutte IV. Dezelfde Rutte die door de toeslagenaffaire mocht vertrekken. Dezelfde Rutte die al 22 maanden geen fatsoenlijk coronabeleid kan neerzetten. Dezelfde Rutte die al 22 maanden in steeds niet uitkomende rekenmodelletjes gelooft. Veel schaapjes volgen.

Begrijp dit niet verkeerd. Corona is er. Sommige mensen hebben milde klachten, anderen hebben zware klachten en zelfs levensbedreigende klachten komen voor. En ook na corona kunnen klachten ontstaan of blijven. Dat is wel iets om rekening mee te houden.

Het RIVM is nu net een casino. Variabelen invoeren in een rekenmodel geeft uitslagen afhankelijk van de ingevoerde variabelen. Hier kan je verschillende uitslagen in krijgen. Gemakshalve een lage, een gemiddelde en een hoge uitslag. Eenzelfde uitslag als wanneer je een rekenmodel in een casino loslaat: het kan alle kanten op. Maar om al 22 maanden uit te gaan van een worst-case scenario met betrekking tot in eerste instantie overlijdens om vervolgens over te schakelen naar ziekenhuisopnames gaat te ver.

Ik hoor het ze nog zeggen “een intelligente lockdown…”, ik hoor het ze nog zeggen “een harde lockdown…”, ik hoor het ze nog zeggen “een avondlockdown…”. Ik hoor het jullie nog zeggen “alleen samen krijgen we corona onder controle…”. Vertel eens Mark en Hugo… is het ons gelukt? Gaat het ons nog lukken? Of zien jullie eindelijk onder ogen dat een virus niet te sturen valt? Dat de natuur toch sterker is dan iemand met een te ver openstaand overhemd en ook dan iemand op clownschoenen. Wij doen dit namelijk al…

Een land gijzelen om je eigen tekortkomingen te camoufleren gaat te ver. Ondanks een toenemende vergrijzing wordt er al jaren bezuinigd op de zorg. Die vergrijzing kan toch geen verrassing zijn? Dus Mark, Hugo, Jaap en andere vriendjes… houd de eer aan jullie zelf…

Fu*k

Toekomstig onderzoek van het IvF heeft uitgewezen dat de verkeersdeelnemers die vaak stoppen bij een verkeerscontrole van buitenlandse afkomst zijn. Bij een op de vier onderzochte controles blijkt dat deze bestuurders al stoppen bij een vermoeden van een controle. 

“Hoe dit komt, blijft gissen. Ik vermoed dat dit komt door de strenge controles in het buitenland. Daar maken de gezagshandhavers nog ècht indruk, maar sluitend bewijs heb ik daar niet voor”, aldus een toevallig voorbij fietsende gepensioneerde veldwachter.

In het niet bestaand onderzoeksrapport praten deze weggebruikers het eerder stoppen goed door te verwijzen naar hun ervaringen met het speurwerk in binnen- en buitenland en naar de informatie die zij over gezagshandhavers op internet en andere media lezen en zien.

De onderzoekers van het Instituut voor de Flauwekul zeggen over dit nog uit te voeren onderzoek dat het “etnisch parkeren”, net als het treitervloggen, onbedoeld het “wij en zij”-denken in de samenleving vergroot. Er moet meer worden geïnvesteerd in de bewustwording van de buitenlandse weggebruiker. Voor de controleurs is het namelijk lastig werken als vaak de verkeerde auto stopt. 

Het kabinet wordt geadviseerd dit hoog op hun agenda te zetten, zodat dit de komende jaren waarschijnlijk niet opgelost wordt.

De potloodextremisten van Charlie Hebdo

Er zijn spotprenten en er zijn spotprenten. In Nederland was er ooit een begenadigd tekenaar die het tekenen van spo(r)tprenten tot kunst verheven had. Op humoristische wijze tekende hij een cartoon over echt gebeurde voorvallen in de sport: een keeper die bij een uittrap een meeuw uit de lucht schoot, een schaatser die uitgleed over vogelpoep, een hardloper die 2 meter voor de finish zijn neus op het gravel van de sintelbaan legde of een wielrenner die met zijn kont in het prikkeldraad hing. Deze prenten wekten op zijn minst een glimlach.

Er is ook een andere categorie spotprenten, die van satire. Prenten uit deze categorie zijn niet om te lachen. Ze dienen een doel, namelijk het spotten over andersdenkenden op een shockerende, beledigende en vernietigende wijze om een bevolkingsgroep met de grond gelijk te maken. Een doelbewuste agressieve aktie om te provoceren.

Charlie Hebdo, een wegkwijnend links blaadje, dat zich tot doel heeft gesteld de samenleving satirisch weer te geven. Een beeld van tekenaars, die zijn blijven hangen in hun anarchistische studentenperiode, waarin zij een schoolkrantje vulden met bizarre tekeningen, valt bijna niet te onderdruken. Een tijdschrift dat tot tweemaal toe verboden werd in Frankrijk. Een blaadje dat in 2006 een van de tijdschriften in Europa was, die de spotprenten van Mohammed, die in het Deense Jyllands-Posten controverse hadden uitgelokt, opnieuw publiceerden. De toenmalige Franse president Jacques Chirac veroordeelde deze actie als „manifeste provocatie“.

Charlie Hebdo heeft dus een verleden als provocateur. Onder de noemer satire en achter een muur van het groot gedachtegoed van de vrijheid van meningsuiting worden mensen, die een andere mening hebben dan de linkse potloodprovo’s, tot op het bot beledigd. Je kon erop wachten dat dit hardleerse libertijnse blad weer zijn vingers zou branden… en de blaren zijn enorm!

Charlie Hebdo staat voor een absolute individuele vrijheid. Nu is daar op zich niks mee, maar in de huidige samenleving bestaat er geen absolute individuele vrijheid meer. Niet alleen de multi-culturele samenleving is hier een oorzaak van, maar ook diverse nationale (grond-)wetten en Europese verdragen hebben hieraan bijgedragen. Deze wirwar aan regels en voorschriften leiden ertoe dat niemand in Europa nog weet hoe een samenleving en zeker een multi-culturele samenleving zou moeten functioneren. Teveel Europese landen willen een stempel drukken op Europa en willen hun regels en denkwijzes aan andere landen opleggen.

Door dit voorbeeld te geven is het verklaarbaar dat inwoners uit etnische minderheden, die van buiten Europa komen, ook hun identiteit terug willen zien in Europa. In een multi-cultureel Europa zou dit moeten kunnen, maar in een Europa waar nationalistische en religieuze invloeden toch regelmatig de boventoon voeren, is dit lastig. Zeker als daar ook nog eens een paar tekenaars, die publiceren onder pseudoniemen, onder het mom van humor zich ermee gaan bemoeien. Waarom publiceren ze eigenlijk onder pseudoniemen? Zijn ze bang om op straat herkend te worden?

Een reactie kon niet uitblijven. Was deze nu niet gekomen, dan was die er wel gekomen vanuit een andere groepering. Ik praat de terroristische daden absoluut niet goed. Alle vormen van extremisme zijn verwerpelijk. Wat er is gebeurd komt de multi-culturele samenleving niet ten goede. De reactie vanuit het moslim-extremisme is natuurlijk buitenproportioneel. Het is een erg primitieve reactie. Een reactie die volledig uitgebannen moet worden. Zeker volgens de Europese multi-culturele samenleving die wij proberen na te streven. Vanwege een tekening, hoe beledigend dan ook, knal je niet de tekenaar en zijn collega’s af.

Zijn de potloodextremisten van Charlie Hebdo ook strafbaar? In feite zijn zij ook een soort extremisten. Iemand die kan tekenen en met een beetje gezond verstand maakt niet moedwillig spotprenten over religie voor een blaadje dat leeft van giften. En zeker niet om alleen te beledigen en te kwetsen. Iemand die spotprenten wil tekenen en in Parijs woont, kan toch gewoon op Montmartre gaan zitten en spotprenten van toeristen tekenen?

Als juridisch leek zou je zeggen dat volgens het Nederlands Wetboek van Strafrecht (artikel 137C en 147) en de Grondwet (Artikel 6 en 7) Charlie Hebdo in Nederland zo de gevangenis in zou kunnen. Volgens artikel 10 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens mag de vrijheid van meningsuiting alleen worden beperkt als deze beperking in een democratische samenleving noodzakelijk is in het belang van: de nationale veiligheid, territoriale integriteit, openbare veiligheid en het voorkomen van wanordelijkheden en strafbare feiten. Daarnaast moet deze beperking een legitiem doel dienen. Als juridisch leek zou je zeggen, gezien dit verdrag, dat het verbazingwekkend is dat Charlie Hebdo zijn potloodpuntje nog mocht slijpen.

Vrijheid van meningsuiting is geen vrijbrief om te beledigen. Vrijheid van meningsuiting is geen vrijbrief om de samenleving in brand te zetten. Wie anderen beledigt, verliest zelf geloofwaardigheid; het onbeheerste woord of tekening schiet zijn doel voorbij. Het werkt eerder averechts.

“Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet”. Een mooie uitspraak, die door de Charlies niet in overweging is genomen.

Je ne suis pas Charlie!