Een kat in het nauw…

Wat mag je nog geloven? Wat kan je nog geloven? Opgegroeid in de koude oorlog. Alles wat je zag over Oost-Europa op televisie waren grijs grauwe betonnen flatblokken in Polen, de Sovjet Unie en de DDR. Veel uit Oost Europa was niet goed, slecht zelfs en alles angstvallig achter een ijzeren gordijn gehouden.

De Karpaten en de Kaukasus kende je vanuit een atlas. Van Zakopane had je nog nooit gehoord. Tsjernobyl was slecht. Ach, gebouwd door de Russen. Die namen het niet zo nauw met de veiligheid van hun inwoners.

Het Rode Plein, het Kremlin, weinig goed nieuws werd hierover uitgezonden. De Russische staatstelevisie werd gecensureerd en stond bol van propaganda, werd ons geleerd. Het merendeel van de mensen in het Westen slikte dat als zoete koek.

Ons nieuws is echt. Ons nieuws is waar. Het is moeilijk te geloven en al het is al helemaal moeilijk te geloven door de nieuwsberichten van de afgelopen twee jaar. Ons nieuws staat bol van propaganda. Ook onze filmindustrie staat bol van propaganda. Ons ideaalbeeld wordt geprojecteerd.

Zouden in de buitenwijken van Londen, New York of Parijs geen grauw grijze betonnen flatblokken staan? Zouden er in Rusland nergens mooie natuur of bezienswaardigheden zijn? Het merendeel van de mensen in het Westen slikt de uitgezonden beelden nog steeds als zoete koek. Onze realiteit, onze denkwijze, ons ideaalbeeld is de enige echte… Echt?

Een stukje geschiedenis… Met de val van de Berlijnse Muur in 1989 verloor de Sovjet Unie haar greep op Midden- en Oost-Europa. In verschillende Sovjet Staten begon het te rommelen en dat leidde uiteindelijk in 1990 en 1991 tot afsplitsing van de eens zo machtige Sovjet Unie. Rusland verloor een kwart van zijn grondgebied en het Warschaupact, de tegenhanger van de NAVO, verloor tegelijkertijd geleidelijk haar politieke en militaire basis.

Eind jaren ‘90 traden een aantal voormalig Warschaupact landen toe tot de NAVO. In 2004 volgden een aantal voormalig Sovjet Staten dit voorbeeld. Bijna tegelijkertijd werden deze landen ook EU landen. Au! Strategisch interessante landen en landen rijk aan grondstoffen…. Drie keer raden wie toen de Russische president was.

Tegenwoordig… Zweden en Finland willen toetreden tot de NAVO, waardoor Rusland aan de Oostzee geïsoleerd raakt. De VS heeft in 2008 al het gevaarlijke idee geopperd om Oekraïne en Georgië tot de NAVO toe te laten treden. De Oekraïne wil graag de EU in en eenmaal binnen de EU is de stap naar de NAVO maar een kleine stap. Als dit allemaal door zou gaan, dan staat de NAVO over heel wat kilometers aan de grens met Rusland. Gek hè, dat de buurman daar niet van gecharmeerd is.

Het oprukken van het Westen naar het Oosten is het grote probleem. Het Warschaupact is weg, de “satelliet” landen van de Sovjet Unie zijn weg, de EU en de NAVO rukken op. Er is geen buffer meer. Rusland voelt zich bedreigd en dat is niet zo gek.

Met de val van de Muur is één ding vergeten… er is niet nagedacht over de positie van Rusland in de “nieuwe wereld”. De basis voor Putin’s onvrede is destijds al gelegd.

Een neutrale zone tussen de EU en Rusland is wellicht een oplossing. Een neutrale zone bestaande uit Finland (EU), Wit-Rusland, Oekraïne en Georgië. Landen die zowel door Rusland als door de EU geholpen kunnen worden en nooit lid kunnen worden van de NAVO of van de ODKB (CSTO). Landen die handels-, economische, politieke en militaire verdragen kunnen of misschien wel moeten hebben met de EU en Rusland om de vrede in zowel Oost-, Midden- en West-Europa te bewaren.

Want… een kat in het nauw maakt rare sprongen en misschien moeten we de kat niet willen laten springen…

De gijzeling

Nederland is dood of in ieder geval zo goed als dood. Alleen een zware operatie of een reanimatie kunnen dit landje nog redden.

Al jaren tellen we internationaal niet meer mee. Een paar honderd jaar geleden waren de Nederlanders nog gevreesd over alle wereldzeeën. Begin vorige eeuw bleef Nederland angstvallig aan de zijlijn tijdens WWI. In mei 1940 werd NL in vijf dagen overlopen. Verdere uitkleding van defensie heeft geresulteerd dat we heden ten dage helemaal niks meer voorstellen. Tanks hebben we zelfs niet meer in eigen bezit, deze worden geleast van notabene Duitsland.

Economisch gaat het misschien op persoonlijk vlak met de Nederlander goed. Internationaal mogen we van de grote economieën meehobbelen. Toch wil Nederland zich graag onderscheiden van de massa en loopt graag voorop bij allerlei nieuwe zaken, zoals o.a. bij het verminderen van de CO2 uitstoot, waarbij uiteindelijk de rekening bij de brave Nederlander komt te liggen.

Zo ook het coronabeleid. Nederland wordt gegijzeld door een paar enge witte jassen. Een premier met een te ver openstaand overhemd met daaronder een gladgeschoren borst en een domineeszoon op clownschoenen volgen gedwee. Zij volgen het zogenaamde advies van de enge witte jassen en proberen hiermee ook nog voorop te lopen in de EU.

Echter het advies is gebaseerd op rekenmodelletjes. Als, als, als… niks is zeker. En al helemaal niks is zeker als de GGD het volgende aangeeft na een positieve test: “Helaas is het niet mogelijk om erachter te komen welke variant u geeft. In Nederland kan maar op weinig plaatsen dit vervolgonderzoek gedaan worden en dit wordt alleen gedaan als er een specifieke aanleiding voor is om dit te onderzoek en niet op individueel niveau”.

Met andere woorden in simpel Nederlands: er wordt bijna niet gekeken of iemand de Delta, Omikron of welke variant dan ook heeft.

Nederland wordt geregeerd op basis van rekenmodelletjes. Niks besturen met beide voeten in de samenleving om te horen en te ervaren wat er in die samenleving leeft. Nee, wij laten ons sturen door een aantal medici met meestal dezelfde achtergrond die net iets te ver van de gewone Nederlander staan.

Iedereen weet dat als je aantal mensen met dezelfde achtergrond en het hetzelfde vakgebied bij elkaar zet, je hele vreemde, enge, sterke of mogelijke verhalen krijgt. Alleen die enge witte jassen, de man met het te ver openstaand overhemd en de man op clownschoenen weten dit blijkbaar niet.

Nederland is ziek. We gaan gewoon door met Rutte IV. Dezelfde Rutte die door de toeslagenaffaire mocht vertrekken. Dezelfde Rutte die al 22 maanden geen fatsoenlijk coronabeleid kan neerzetten. Dezelfde Rutte die al 22 maanden in steeds niet uitkomende rekenmodelletjes gelooft. Veel schaapjes volgen.

Begrijp dit niet verkeerd. Corona is er. Sommige mensen hebben milde klachten, anderen hebben zware klachten en zelfs levensbedreigende klachten komen voor. En ook na corona kunnen klachten ontstaan of blijven. Dat is wel iets om rekening mee te houden.

Het RIVM is nu net een casino. Variabelen invoeren in een rekenmodel geeft uitslagen afhankelijk van de ingevoerde variabelen. Hier kan je verschillende uitslagen in krijgen. Gemakshalve een lage, een gemiddelde en een hoge uitslag. Eenzelfde uitslag als wanneer je een rekenmodel in een casino loslaat: het kan alle kanten op. Maar om al 22 maanden uit te gaan van een worst-case scenario met betrekking tot in eerste instantie overlijdens om vervolgens over te schakelen naar ziekenhuisopnames gaat te ver.

Ik hoor het ze nog zeggen “een intelligente lockdown…”, ik hoor het ze nog zeggen “een harde lockdown…”, ik hoor het ze nog zeggen “een avondlockdown…”. Ik hoor het jullie nog zeggen “alleen samen krijgen we corona onder controle…”. Vertel eens Mark en Hugo… is het ons gelukt? Gaat het ons nog lukken? Of zien jullie eindelijk onder ogen dat een virus niet te sturen valt? Dat de natuur toch sterker is dan iemand met een te ver openstaand overhemd en ook dan iemand op clownschoenen. Wij doen dit namelijk al…

Een land gijzelen om je eigen tekortkomingen te camoufleren gaat te ver. Ondanks een toenemende vergrijzing wordt er al jaren bezuinigd op de zorg. Die vergrijzing kan toch geen verrassing zijn? Dus Mark, Hugo, Jaap en andere vriendjes… houd de eer aan jullie zelf…

Kerstochtend 2021

Het was kerstochtend 2021. Ik weet het nog zo goed… Al 2 jaar hield ik het vol. Niet testen, want waarom zou je als je geen klachten hebt. Bovendien een neusgat is er niet om dingen in te stoppen. Dat leerde ik al op de kleuterschool nadat een klasgenootje een ietwat te grote kraal zijn neus in had geduwd.

Een te lange wattenstaaf je neus in laten gaan, leek mij niet zo’n fijne gedachte. Sommige mensen zweren erbij. Voor het minste of geringste doen ze een zelftest, gaan ze naar Testen voor Toegang of naar de GGD om te reizen of bij klachten.

Testen, testen, testen… in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. En hoppa… die uit de kluiten gewassen wattenstaaf zo langs je neusschot je keel in!

Na mijn smakeloos afhaalmenu bij het plaatselijk cafetaria gisteravond, kreeg ik een vermoeden. Wetenschappelijk als ik ben, maakt een zwaluw nog geen zomer en mijn rekenmodellen vroegen om nog wat meer wetenschappelijke onderbouwing om tot een juiste conclusie te komen.

Om het een en ander vast te kunnen stellen trok ik een zak Haribo open. Ja, die van die mierzoete caloriebommen waar de vullingen in je kiezen zo heerlijk van uit elkaar klappen. Een werkelijke sensatie op het puntje van je tong en die je smaakpapillen het paradijs op aarde gunnen. Mijn vermoeden werd bevestigd: alleen de voedselstructuur werd waargenomen, de smaak niet.

Alle alarmbellen gingen af… en dat waren er heel veel na al die persconferenties de afgelopen 22 maanden. Mijn buurman appte meteen of het wat rustiger kon. Sorry, coronasymptomen…, Hugo… testen…, appte ik vlug terug. Dan toch maar na al die tijd voor het eerst zo’n stok in mijn maagdelijke neus. Vier keer draaien in het ene neusgat en vervolgens lekker fris met dezelfde staaf vier keer draaien in het andere neusgat, alsof een neusgat niet voldoende zou zijn. Beide gaten komen toch uit in dezelfde keel?

Na een paar minuten de uitslag: een streepje bij de C en streepje bij de T. Ik denk nog “CT…, wat een vreemd gekozen letters. Een scan?” Ik lees de bijsluiter nog maar eens. Gelukkig is mijn neus geen testmaagd meer, want nu mag er getest worden bij de GGD.

Gelukkig was ik niet alleen op 1e Kerstdag bij de GGD. Voor mij zo’n 10 auto’s en achter mij ook. Het was een komen en gaan van mensen met klachten. De verkeersregelaar binnen had er ook zin in op 1e Kerstdag. Hij kwam van voor naar achter gelopen om mij te wijzen dat ik in mijn eigen auto, waar ik brildragend alleen in zat, met de ramen en de portieren dicht, een mondkapje op moest. Welke gek verzint dat? Waarschijnlijk iemand die geen bril draagt… en wellicht ook geen auto heeft en alleen in een vol OV reist en waarschijnlijk voor de overheid werkt. Ik zal geen namen noemen, Jaap van D…

De uitslag van de test had ik zelf kunnen verzinnen. Na een paar uur een mailtje van de GGD: u bent positief. Ja, dat wist ik al. Ik ben het zonnetje in huis, de leukste thuis… altijd positief.

Waar ik nu benieuwd naar ben welke variant heb ik dan? Het moderne Omikron of de al wat langer bekende Delta? Of wellicht weer een nieuwe variant. Dat staat dan weer niet in de uitslag.

Hoe moet ik nu weten welke variant ik heb? De symptomen zijn er een paar van de ene en een paar van de andere. Daar kan ik dus niks mee. Sterker nog, hoe weet het RIVM dat Omikron oprukt, terwijl de patiënt niet weet welke variant hij heeft? Of weet het RIVM het wel, maar wordt de patiënt niet geïnformeerd? Of wordt er weer zo’n modelletje op een aantal testen losgelaten en wordt er maar wat representatief of onrepresentatief aangenomen?

Wat ik wel weet, is dat ik recht heb op informatie. Een patiënt heeft recht op te weten wat hij of zij mankeert.

Mijn e-mail naar de GGD is verzonden.

COVID wordt kleuter

Een gemuteerd coronavirus in Engeland. Het virus schijnt 70% besmettelijker te zijn dan het “oude” virus. Strengere maatregelen zijn afgekondigd door Boris Johnson voor 21 miljoen inwoners woonachtig in Londen en de regio’s Oost- en Zuidoost Engeland.

De stam van het gemuteerde virus is ook al aangetroffen in Denemarken en Australië. Het vermoeden is dat het begin december ook al in Nederland is aangetroffen, maar dat wordt nog onderzocht drie weken na dato. Ook in Zuid-Afrika is een besmettelijkere variant aangetroffen.

Nederland komt met “drastische en keiharde” maatregelen en stelt een half inreisverbod in voor reizigers uit het Verenigd Koninkrijk. Het Nederlandse inreisverbod heeft alleen betrekking op vliegtuigen. Reizen per auto, motor, schip, trein, bus of te voet is nog steeds mogelijk. Vliegen via Duitsland trouwens ook…

België volgt Nederland. Ook zij stellen een vliegverbod in. Daarbovenop stellen ze een inreisverbod vanuit het Verenigd Koninkrijk in voor wel 24 hele uren. Treur niet… het virus, ook de gemuteerde versie, heeft geduld…

Ach, de oplossing voor de toeslagenaffaire zal ook wel een voucher worden…

Gek eigenlijk, dat Klimaatakkoord…

Deze week zag ik een NO2 kaart van satellietinstrument Tropomi op Facebook voorbij komen. Tropomi meet stikstofdioxide (NO2) over de hele wereld. Via NO2 kunnen de hotspots van CO2 door verbranding van fossiele brandstoffen worden getraceerd. Het was, werd vermeld, door het KNMI gepubliceerd. Maar goed, het stond op Facebook dus zou het zomaar eens om nepnieuws kunnen gaan…

Het was opvallend dat de concentratie van de vervuiling in West-Europa rondom de stedelijke en industriële gebieden lag, met name de regio van Rotterdam tot aan Antwerpen en het Ruhr-gebied waren volgens het kaartje ernstige vervuilers.

Een kaartje dat je met een beetje boerenverstand ook zelf had kunnen uittekenen, maar aangezien Tropomi waarschijnlijk veel geld gekost heeft hechten de heren van het Klimaatakkoord hier een grotere waarde dan zeg maar aan het briefje van Ronald Koeman…

Dat aan de CO2 uitstoot iets gedaan moet worden staat buiten kijf. Echter de oplossingen die nu door de Tweede Kamer besproken worden zijn wel erg kort door de bocht: het bedrijfsleven wordt gesubsidieerd om te vervuilen en het beetje dat de burger vervuilt moet in een veelvoud betaald worden.

Het motto “de vervuiler betaalt” is een goede insteek. Dus waarom zou in een exportland als Nederland de Nederlandse burger de vervuiling van multinationals moeten betalen? Natuurlijk profiteert de Nederlander van de export. Het gaat echter te ver om de rekening voor de vervuiling veroorzaakt door de productiebedrijven alléén bij de Nederlandse burger te leggen. Alleen? Ja, zo voelt het wel voor mij en waarschijnlijk ook voor vele andere Nederlanders.

De (half)fabrikaten die in Nederland geproduceerd worden, gaan veelal naar consumenten of bedrijven in het buitenland. Dus waarom worden de kosten om vervuiling te reduceren niet in de prijs doorgerekend aan de (buitenlandse) consument? Hetzij in de prijs, hetzij door een wereldwijde milieubelasting.

Laten we daarnaast eens beginnen met het verbieden van houtkachels en open haarden om vervolgens de rekening, die nu bestemd lijkt te zijn voor de Nederlandse burger, te verdelen over alle wereldwijde consumenten en bedrijven…

Jet’s Slecht Weer Fonds

Storm, regen, hagel, lege stoelen en omgewaaide tenten. Slecht weer kan een flinke spelbreker zijn bij festivals. Bezoekers blijven weg en soms moeten er extra maatregelen worden genomen om optredens veilig te laten verlopen. 

Bij het woord “festival” krijg ik beelden van op sandalen dansende hippies. Lekker hoor… met zijn allen drie dagen in een tentje op een modderig grasveld terug naar de basis onder invloed van veel harde muziek, drank, fastfood, drugs en stank. Maar goed, iedereen heeft recht op zijn eigen hobby! 

Weersomstandigheden kunnen een financiële tegenvaller opleveren voor organisaties. Via een nieuwe regeling kunnen festivals, die een tekort hebben opgelopen door slecht weer, subsidie krijgen.

Festivals worden meestal in de buitenlucht gehouden en zorgen voor behoorlijk wat decibels die ook de weergoden niet ontgaat. Zonder scrupules laten zij, soms niet zachtzinnig, blijken dat zij niet altijd dezelfde muzieksmaak als de festivalbezoeker hebben. Ach gossie…

“Gelukkig” is er een Nederlandse minister die als een Mega Mindy ‘m weer flink van Jetje geeft. Zij heeft het “Slecht Weer Fonds” in het leven geroepen en vijf ton aan gemeenschapsgeld gedoneerd. Een fonds voor festivalorganisaties, die in de rode cijfers dreigen te komen door het slechte weer. Festivals die een bijdrage krijgen, betalen het geld later terug, als hun financiële positie weer voldoende is hersteld. Tenminste dat denkt onze minister…

Zo kunnen daarna ook andere festivals gebruik maken van het geld. Dit alles om te voorkomen dat de continuïteit van een festival in gevaar komt. Hoe nobel… en zo naïef! Tegenwoordig heeft ieder zichzelf respecterende gemeente een festival, dus met die schamele 5 ton gaan we er niet komen.

Maar Jet, waarom? Er was ooit een tijd dat dit gewoon ondernemersrisico heette. Waarom hebben deze festivalondernemers niet onderling een fonds opgericht? Waarom hebben zij niet gewoon evenementenverzekering afgesloten? Waarom ga je bijna communistisch op de stoel van de “verzekeraar” zitten en verbras je ons zuur afgedragen belastinggeld? 

Ik heb wel een idee… jij niet, Jet? 

Vertel eens, Klaas…

Al jaren woon ik in het zuiden van het land, daar waar Brabant Zeeland kust. Een gebied dat diverse bezettingen heeft meegemaakt in de afgelopen paar honderd jaar. Verschillende landen hebben het in die tijd voor het zeggen gehad. Af en toe vind ik nog steeds Spaanse helm, een Frans zwaard of een Duitse mortier in mijn op een zandplaat opgespoten tuin.

Een mooi gebied waar je de diverse invloeden nog steeds terug kunt horen en zien. Een Bourgondisch gebied. Een gebied waar de autotochtone bevolking afstamt van de Batavieren, de Romeinen, de Vikingen, de Fransen, de Spanjaarden, de Belgen en de Duitsers en als ik zo om me heen kijk waarschijnlijk ook de Neanderthalers.

Een multicultureel gebied dus, al moet je na al die honderden jaren goed kijken om dat nog te kunnen zien. Achternamen klinken Scandinavisch, Frans, Duits of Belgisch of worden overduidelijk gespeld volgens de grammatica van deze talen. Of niet, Dijkhoff mit zwei FF’en? 

Wie is die Nederlandse zuiderling? Ja, wie is die Zeeuw, die Limburger of die Brabander eigenlijk? Welk bloed stroomt door hem of haar heen? Is het Scandinavisch, Frans, Spaans, Engels, Duits of Belgisch bloed? 

Alles wat we zien, denken en doen is door de jaren heen als eigen ingeslopen. Onze identiteit bestaat uit vele puzzelstukjes die hun oorsprong hebben in wat wij tegenwoordig het buitenland noemen. Vreemd als je erover nadenkt of niet? Zeker als je je dan ook nog bedenkt dat de delta van de lage landen er al duizenden jaren ligt. Wie is die Zeeuw, die Limburger of die Brabander?

Hoeveel generaties moet je terug gaan om te bepalen wat je bent? Moet je hier geboren zijn? Moet je zonder accent Nederlands kunnen praten? Moeten je ouders hier geboren zijn of hoeveel generaties moet je dan teruggaan? 

En als je dan hier geboren bent, minderjarig bent, naar school gaat en accentloos Nederlands praat, moet je dan door een procedurefout die iemand anders gemaakt heeft, toch naar een ver land waar je de taal niet van spreekt en niemand kent? En kan je hier zomaar een bureaucratische Haagse regel op toepassen?

Vertel eens Klaas, weet jij dat?