Nous rêvons plus grand

Mooi, hè? We kunnen alles. We sturen bemande en onbemande raketten het heelal in. De meest vreemde planeten ontdekken we. We ontdekken of er leven is, mogelijk is of was op zo’n planeet. We ontdekken uit wat voor gassen zo’n planeet is opgebouwd. Iedere maand komen er nieuwe planeten bij. 

Met satellieten kunnen we een speld in de woestijn vinden. Met onbemande onderzeeërs kunnen we kilometers diep de oceaan in. Miljoenenjaren oude fossielen van garnalenhersenen ontdekken we. We ontdekken alles en onderzoeken alles. 

Met mobiele telefonie, computers en internet kunnen we veel. Iedereen is altijd en overal bereikbaar. Alles en iedereen heeft unieke nummers: telefoonnummers, emailadressen, IP-adressen etc. Alles en iedereen is te vinden, alles en iedereen is traceerbaar. Handig toch? 

Het mooie van het worldwide web is dat ook alle informatie en kennis te vinden is. Van vragen als in welk jaar is Feyenoord voor het laatst kampioen geworden tot verregaande chemisch technologische onderzoeken. Alles is er te vinden en op te zoeken. Je verloren of gestolen iPhone kan je via één van je andere apparaten opsporen. Via FaceTime en Skype kan je live spreken met iemand aan de andere kant van de wereld. Gewoon vanuit huis!

We hebben onbemande vliegtuigen. Deze zogenaamde drones hebben een gigantisch bereik. Je kunt er mee fotograferen en filmen met allerlei soorten high tech en minder high tech camera’s, je kan er pakketjes mee vervoeren en je kan er mee bombarderen. Altijd handig om je eigen wild voor kerst te schieten! Wat staat er op het menu deze kerst?

We bouwen dijken, bruggen en andere kunstwerken. We doen voorspellingen over de stijging van de zeewaterspiegel. We meten het gat in de ozonlaag. Alles weten we, alles kunnen we! 

Maar toch… als we alles kunnen, als alles te vinden is, als alles te traceren is… Waarom kunnen we dat groepje terroristen dan niet vinden? Of is deze vraag misschien verkeerd en moet de vraag zijn: Waarom willen we of waarom mogen we deze groep niet vinden?
Is er iets dat de gewone burger niet mag weten? Zijn er mensen, landen of bedrijven die de schone schijn dan niet op kunnen houden? Zijn er mensen, landen of bedrijven die dan gewoon keihard door het ijs zakken? Of is er een speciale groep mensen waar de gekozen wereldleiders verantwoording aan af moeten leggen? Of zijn het de leiders zelf? Wereldleiders die voor zichzelf een hoger doel nastreven? Wereldleiders die krampachtig elkaar de hand boven het hoofd houden in een bewust opgeworpen politieke mist? Is het olie, is het gas en dus dollars? 

Met de huidige technologieën is het ondenkbaar dat deze groep terroristen niet opgespoord en uitgeschakeld kan worden. Het lijkt bewust…
Maar het Westen stopt niet met dromen… We kunnen nog veel meer. 
Nous rêvons plus grand… 

Petje af

Al lopend over een bedrijvencontactbeurs zie ik een stand waar zonder enig bijgeluid mijn oog op valt. De stand, ingericht met prachtige foto’s van werkende mensen tegen een mooie wand voorzien van een oranje kader. Foto’s met werkende mensen die zich in een bepaald vakgebied hebben gespecialiseerd. Daar is over nagedacht.

Over de slogan ook! “Wegens omstandigheden beschikbaar”. Getriggerd door de werkende mensen en de tekst, kijk de stand in en zie ook een beeldscherm waarop werkende mensen te zien zijn.

Het blijkt te gaan om mensen die zich voor de tweede keer in een bepaald vak gespecialiseerd hebben. Op een gemeentelijke inspraakavond zou je met een petje op denken en tegenwoordig ook zeggen of schreeuwen: “Toe maar, twee opleidingen…! Wie betaalt dat? Had je je van te voren niet kunnen bedenken dat het werk, voortvloeiend uit je eerste studie, je niet bevalt! Mensen die zich voor de tweede keer in een bepaald vak gespecialiseerd hebben. Pfffffff!”

Mensen die zich voor de tweede keer in een bepaald vak gespecialiseerd hebben. Niet vrijwillig, niet uit gemakzucht, maar noodgedwongen! Jonge mensen die al een studie voltooid hebben. Vaak een studie op MBO-, HBO- of universitair niveau. Jonge mensen met een afgeronde studie psychologie, die noodgedwongen een leer/werk traject ingaan als supermarktmedewerker, logistiek medewerker of iets anders. Niet omdat ze dat leuk vinden, maar om toch een beetje een toekomst op te kunnen bouwen.

Jonge mensen uit toch behoorlijk ontwrichte gezinnen: een vader van ergens in de vijftig, die jarenlang gewerkt heeft als docent Engels aan het plaatselijk gymnasium, een moeder van dezelfde leeftijd die jaren gewerkt heeft als anesthesist in het lokaal hospitaal. Ouders die de studie van hun kinderen bekostigd hebben. Een studie psychologie waar dochterlief nu helaas niks mee kan. Niet in haar eigen land en niet in Nederland.

Niet omdat er geen patiënten zijn. Die zijn er waarschijnlijk meer dan genoeg, mag uit allerlei televisie- en social media beelden uit binnen- en buitenland geconcludeerd worden. Diploma’s daar draait het om in de wereld. Dochterlief had wel een diploma, meerdere zelfs. Helaas voor de dochter in kwestie worden de in haar eigen land behaalde diploma’s in Nederland lager gewaardeerd.

Ze had hele goede papieren totdat het hele gezin moest vluchten. Vluchten voor extremistische groeperingen, die het liefst hun eigen regels aan anderen opleggen en al helemaal een broertje dood hebben aan mensen die gestudeerd hebben, kennis hebben of een eigen mening hebben.

Pa en ma zullen waarschijnlijk nooit meer aan het werk komen, hun kinderen waarschijnlijk wel. Pa en ma, zichzelf helemaal wegcijferend, hebben besloten om te vluchten voor de toekomst van hun kinderen en eventuele kleinkinderen. Een moedig besluit!

De toekomst van de kinderen… die er wel ineens heel anders uitziet. In een vreemd land, een nieuwe taal, weer opnieuw beginnen, weer gaan studeren, weer gaan leren en dan maar hopen op een leuke baan… wegens omstandigheden beschikbaar.

Petje af!

Later als ik groot ben…

Ze wonen in een prachtig land. De zonnestralen schijnen door de palmbomen en veranderen de mooie witte gebouwen in een schitterend plaatje. Er heerst een prettige temperatuur. In de zomer kan het behoorlijk heet worden, maar de winters zijn aangenaam. Het land heeft een rijke historie en bezit daardoor vele monumenten uit de Oudheid die tegenwoordig dienstdoen als toeristische trekpleisters.

Alles is er geregeld. Er is een gezondheidszorg, er zijn scholen en universiteiten, er zijn winkels en kantoren, er zijn wegen, spoorwegen, havens en luchthavens. Er is import en export. De economie draait goed. Er is welvaren. Het lijkt wel een groene oase tussen al dat zand. Wat betreft de voorzieningen zou het zo een Westers land kunnen zijn.

Een land waar je zondermeer goed kunt leven. Een land waar je wilt wonen. Een land met toekomst. Een land waar je oud wilt worden. Een land waar je toekomstdromen mag hebben en een poging mag doen om deze waar te maken. Een land waar kinderen kinderen kunnen zijn.

Kinderen die in een aangename temperatuur veilig kunnen opgroeien en hun toekomstplannen kunnen maken. Kinderen die staan te popelen om volwassen te worden. Kinderen die ervan dromen om arts, advocaat, zakenman, voetballer, tennisser, vrachtwagenchauffeur, metselaar, piloot of verpleegster te worden.

Jaren gaat het goed. Vele kinderen konden hun droom waarmaken. In de geografische regio rommelde het altijd, maar deze oase bleek altijd een veilig onderkomen. Totdat de ommekeer kwam…

De ommekeer… Verkeerde personen aan het bewind of verkeerde personen die een gooi naar de macht doen en de toekomst kan er zomaar anders uitzien. Dromen zijn bedrog, zeker in sommige landen. Dromen worden weg gebombardeerd, opgeblazen of bruusk onthoofd.

Toekomstplannen kunnen de ijskast in, tenminste als er nog stroom is anders verdwijnen ze als sneeuw voor de zon. Toekomstplannen veranderen drastisch. Het enige toekomstplan wordt overleven. Een toekomstplan dat per dag of misschien wel per uur gesteld wordt.

Mensen worden bruut beroofd van hun toekomst. Ze worden beroofd van hun land, hun opleiding en een veilig leven. Velen verliezen familieleden of dreigen hen te verliezen. Ze moeten vluchten…

Zouden zij vroeger echt gedacht hebben… “Later als ik groot ben, word ik vluchteling”?

Even aan de binnenkant van mijn ogen kijken…

Steven Spielberg had in zijn stoutste dromen dit scenario niet durven schrijven. Dick Maas en Harry Mulisch evenmin. Het nieuwste en spannendste verhaal komt, net als de drie wijzen, uit het Oosten. Om precies te zijn het Midden-Oosten.

Er lijkt geen einde aan te komen. De invasie in Europa. Oneindige stromen vluchtelingen aan de zuidgrens van Europa. Oneindige rijen aan vele binnengrenzen. Landen waar de vluchtelingen niet welkom zijn en landen waar ze alleen doorheen mogen reizen om uiteindelijk… in de “rijkere” Europese landen aan te komen.

Bij een invasie denk je aan bevrijding, maar ook aan bezetting. Maar voor wie is het een bevrijding en voor wie is het een bezetting?

Er wordt geschreven en gezegd dat vele IS-strijders en Al-Qaida leden vermomd als vluchteling Europa binnentrekken. IS claimt het. De AIVD geeft aan hier geen concrete aanwijzingen voor te hebben. Tja… wie moet je nu geloven? Een politiek antwoord van de AIVD. Houd je zo je volk rustig of leid je zo je volk naar de slachtbank?

De Europese bevolking is bang voor aanslagen, oorlog en het verdwijnen van hun rechten, waarden, normen en tradities. Europa is bang voor de strijders, zo’n 4.000 volgens de IS-voorlichtingsdienst. Strijders die zich nu rustig houden, maar wellicht bij u om de hoek wonen, wachtend op het sein.

Een sein om te gaan vechten. Een seintje, dat er niet gaat komen. Er komt geen sein om met een bomgordel de stadsbus op te blazen, er komt geen sein om met een vliegtuig een toren in te vliegen en er komt geen bermbom langs de A4. Allemaal oldschool! Allemaal al gebeurd!

Alsof IS niet weet, dat op dit soort zaken zwaar gecontroleerd wordt in het Westen. Alsof IS niet weet, dat ze in de gaten gehouden wordt. Alsof IS niet weet, dat de diensten in Europa allang weten welke strijders in Europa zijn. Alsof IS niet weet, hoe je Europa kapot krijgt!

Het is bijna briljant! Alsof een aantal wetenschappers uit verschillende vakgebieden zijn gaan brainstormen om daarna de conclusies scheikundig samen te voegen. IS is op universitair niveau bezig… Strategisch, tactisch en geduldig. Oorlog 3.0! IS gebruikt in Europa niet hun dood en verderf zaaiende bloederige tactieken. IS gebruikt in het Westen hun brains… en niet onverdienstelijk. Oorlog met brains en PR! Tactieken en strategieën uit het verleden in een nieuw jasje, psychologie, economie, culturele antropologie… Bijna alle universitaire vakken komen aan bod!

Europa, dat prat gaat op hun kenniseconomie, wordt door IS op doordachte en listige wijze aan het wankelen gebracht. IS maakt slim gebruik van de Europese denkwijzen, van de Europese waarden en normen, van de Europese handelwijze en van de Europese verdeeldheid. Niet opblazen, maar langzaam leeg laten lopen… Waar raak je een Europeaan, in ieder geval de Duitser en de Nederlander, en een semi-Europeaan, de Amerikaan, het hardst? Waar begin je als je een land, werelddeel of een volk kapot wilt maken?

Waarom bang voor aanslagen? … De aanslag is allang geweest! De strijders zijn geen strijders… maar bestuurders en handhavers, klaar om de boel over te nemen.

Een wrede aanslag zonder bloedvergieten, een slimme aanslag, een aanslag die nu nog niet iedereen ziet of voelt… de aanslag op de Westerse portemonnee!

Triiiiiiiing… gelukkig de wekker gaat af.

Vluchtelingenmisbruik…

Het is druk op de Middellandse Zee. Zwemmende, cruisende, vakantievierende West-Europeanen en honderdduizenden bootvluchtelingen uit Afrika en het Midden-Oosten vluchtend voor de Taliban, IS, het kalifaat, hun eventuele opvolgers of gewoon om hun geluk te zoeken.

Duizenden bootjes op zee. De meeste bootjes voorzien van een recyclebaar motortje, zodat deze met de veerboot terugkan naar het land van herkomst om op het volgende bootje weer gemonteerd te worden. Alsof er statiegeld op zit… 

De bootjes keurig voorzien van een enkele strijder of terrorist. Via de Middellandse Zee naar Europa is voor hen de makkelijkste weg naar Europa. Begeleid door een of andere kustwacht en soms door de marine, worden ze met open armen ontvangen. Inzamelakties komen op gang, gironummers worden geopend, er zijn zelfs mensen die ze in hun huis willen opvangen. 

Duizenden bootjes met honderden vluchtelingen en een enkele strijder cq. terrorist geeft de eenvoudige rekensom dat er toch al gauw duizenden strijders of terreurcellen het vasteland van Europa moeten hebben bereikt. Ook zij zijn met open armen ontvangen…

De verkiezingen in Europa naderen weer. Sluwe sociaal georiënteerde politici willen zieltjes en stemmen winnen. Mede door de emotie in de landen die ze besturen, staan ze in de rij om de vluchtelingen op te nemen. Dat is makkelijk stemmen winnen. Ook voor degenen die naar West-Europa komen en minder goede bedoelingen hebben, is het makkelijk! Het paard van Troje blijkt een bootje met vluchtelingen te zijn…

In alle West-Europese landen is onder leiding van diezelfde politici de afgelopen tien jaar behoorlijk bezuinigd op defensie, politie, douane en zorg. De dienstplicht is in de meeste landen afgeschaft. Er zijn zelfs landen die zo’n klein leger hebben, dat je het eigenlijk geen leger meer mag noemen. En dan zijn er in West-Europa ook nog de open grenzen. De geschiedenis kan zich zomaar herhalen… BOEM! 

Anderen zijn naarstig op zoek naar een systeem om onder de vluchtelingen snel het kaf van het koren te kunnen scheiden. Een systeem dat nog in de maak is alsof er de laatste veertig jaar geen oorlogsvluchtelingen geweest zijn.

Vietnam, Joegoslavië, Angola, Liberia, Rwanda, Somalië, Iran, Irak, Afghanistan… 

Wat is waar?

Internet staat er vol mee. Filmpjes, artikelen en verhalen over vluchtelingen in Zuid-Europa. Globaal kan je vluchtelingen onderverdelen in 4 groepen: de politieke vluchteling, de oorlogsvluchteling, de economische vluchteling en de terreur-vluchteling. 
Mensen die hun eigen habitat ontvluchten, omdat het een brandhaard zou zijn. Voor veel West-Europeanen is dit nauwelijks te bevatten. Mensen die de 2e Wereldoorlog deels bewust hebben meegemaakt zijn minimaal 80 jaar oud. De Koude Oorlog was qua gevechtshandelingen in Europa heel rustig. De enige brandhaarden die West-Europeanen kennen zijn de relatief veilige open haard, de vuurkorf en de barbecue. 
Nu zijn er zeker brandhaarden in de wereld, maar zijn er zoveel brandhaarden als de vluchtelingen ons doen willen geloven en is de kortste route om te vluchten de weg naar Europa? Wat is waar? Wat is propaganda? 
Waarom gaan mensen uit Afghanistan niet naar China, waarom gaan Syriërs niet naar Rusland en willen ze persé naar West-Europa? Waarom gaan ze niet naar Libanon, Israël, de VAE of naar Saudi Arabië? Geografisch gezien, zijn die landen allemaal dichterbij. Is het geen wereldprobleem? Waarom gaan ze niet naar de VS? Er zijn nog weinig of geen vluchtelingen die naar de VS gaan. Het land dat toch vaak nadrukkelijk aanwezig is in die regio. 
Iedere vluchteling heeft zo zijn eigen motief om te vluchten. Uiteraard is dit niet altijd een juist motief, waarop Europa ze met open armen zou moeten ontvangen. 
Mensen uit Ghana, Gambia, Nigeria, Senegal, Somalië, Eritrea, Afghanistan, Irak, Iran en Syrië stromen Europa binnen. Lopen hun levens gevaar in hun thuisland? Zijn zij gevangen gezet, gemarteld of verkracht geweest? Is hun familie gevangen gezet, gemarteld, verkracht of vermoord? Zijn er geen veilige gebieden in hun eigen land? Worden hun kinderen geronseld om als kindsoldaat te fungeren? Hebben zij allemaal een andere politieke mening dan de bestuurders in hun land? Allemaal verschillende nationaliteiten, allemaal verschillende redenen. Maar zeker niet allemaal afkomstig uit landen waar een relatief veilig leven onmogelijk is. Wat is waar? 
Maar waarom dan West-Europa? Het antwoord is te simpel voor woorden, maar komt er op neer dat de Europese politici platgezegd geen ballen heeft.