De kerstdis
24 december 2016 Plaats een reactie
Je was halverwege de jaren ’70 reuze interessant. Je kwam voor het eerst op de basisschool. Het leek erop dat je vanaf de eerste dag geaccepteerd werd door je nieuwe schoolgenoten. Het leek erop dat jij het ook naar je zin had.
Best moeilijk, leek me het. Weg uit je vertrouwde omgeving, weg van je vriendjes en vriendinnetjes, een andere taal. We kwamen in contact. Niet uit medelijden, maar zoals dat bij kinderen gaat… uit wederzijdse oprechte interesse.
Jarenlang hebben we het leuk gehad. We hebben veel van elkaar kunnen leren. Jij leerde omgaan met de provinciale en toch wel kneuterige en calculerende Nederlandse families. Ik leerde omgaan met een gezellige warme familiegerichte cultuur, dat meer op gevoel in het leven stond.
De studententijd volgde. Gezamenlijke vrienden met ieder zijn eigen roots hebben we er aan overgehouden. We hebben met z’n allen gehuild en gelachen. Met z’n allen juichen voor Oranje, dat ons kleine landje verbond en dat daarnaast ons en de rest van de wereld een mooie afspiegeling van het hedendaagse Nederland gaf. Ik vond het een geweldige tijd, jij niet?
Goed, we waren het niet altijd met elkaar eens. Maar zoals ze in Nederland zeggen, dat komt in de beste huwelijken voor. Zolang we er voor open stonden, konden we elkaars meningsverschillen vaak veroorzaakt door cultuurverschillen en denkwijzen altijd oplossen.
Maar nu… nu? De tijd is veranderd. Onze leeftijden ook en onze denkwijzen waarschijnlijk ook. Ik moet toegeven we hebben elkaar al een tijd niet gezien en gesproken. Druk, druk, druk hè! Werk, familie, sport, zo gaat dat tegenwoordig. Maar wat is er met je gebeurd? Waarom gedraag je je zo? Wie heeft je iets misdaan? Zo boos, zo kwaadaardig… Zo had ik je in al die jaren nog niet meegemaakt. Zo kende ik je niet.
Langzaam gingen deze week mijn ogen open, alsof ik uit een enge droom ontwaakte. Ik zag geen verschil… Maar nu… Nu ben je te ver gegaan…
Ik hoop dat je beseft wat je teweeg hebt gebracht. Doordacht of ondoordacht? Bewust of onbewust? Slim of dom? Zoveel vragen…
Jarenlang heb ik een beeld gehad. Jarenlang heb ik gedacht dat jij en ik hetzelfde doel voor ogen hadden. Jarenlang heb ik erin geloofd. Jarenlang… voor niets, blijkt nu. Jarenlang… heb ik een waanbeeld gehad. Jarenlang… heb je me eigenlijk bedrogen…
Maar goed, het is jouw keuze. Ik wens je veel sterkte. Ik zag geen verschil… tot deze week!
Enne, veel plezier met je nieuwe politieke partij! Aan de kerstdis hebben wij volgende gespreksstof…