Petje af

Al lopend over een bedrijvencontactbeurs zie ik een stand waar zonder enig bijgeluid mijn oog op valt. De stand, ingericht met prachtige foto’s van werkende mensen tegen een mooie wand voorzien van een oranje kader. Foto’s met werkende mensen die zich in een bepaald vakgebied hebben gespecialiseerd. Daar is over nagedacht.

Over de slogan ook! “Wegens omstandigheden beschikbaar”. Getriggerd door de werkende mensen en de tekst, kijk de stand in en zie ook een beeldscherm waarop werkende mensen te zien zijn.

Het blijkt te gaan om mensen die zich voor de tweede keer in een bepaald vak gespecialiseerd hebben. Op een gemeentelijke inspraakavond zou je met een petje op denken en tegenwoordig ook zeggen of schreeuwen: “Toe maar, twee opleidingen…! Wie betaalt dat? Had je je van te voren niet kunnen bedenken dat het werk, voortvloeiend uit je eerste studie, je niet bevalt! Mensen die zich voor de tweede keer in een bepaald vak gespecialiseerd hebben. Pfffffff!”

Mensen die zich voor de tweede keer in een bepaald vak gespecialiseerd hebben. Niet vrijwillig, niet uit gemakzucht, maar noodgedwongen! Jonge mensen die al een studie voltooid hebben. Vaak een studie op MBO-, HBO- of universitair niveau. Jonge mensen met een afgeronde studie psychologie, die noodgedwongen een leer/werk traject ingaan als supermarktmedewerker, logistiek medewerker of iets anders. Niet omdat ze dat leuk vinden, maar om toch een beetje een toekomst op te kunnen bouwen.

Jonge mensen uit toch behoorlijk ontwrichte gezinnen: een vader van ergens in de vijftig, die jarenlang gewerkt heeft als docent Engels aan het plaatselijk gymnasium, een moeder van dezelfde leeftijd die jaren gewerkt heeft als anesthesist in het lokaal hospitaal. Ouders die de studie van hun kinderen bekostigd hebben. Een studie psychologie waar dochterlief nu helaas niks mee kan. Niet in haar eigen land en niet in Nederland.

Niet omdat er geen patiënten zijn. Die zijn er waarschijnlijk meer dan genoeg, mag uit allerlei televisie- en social media beelden uit binnen- en buitenland geconcludeerd worden. Diploma’s daar draait het om in de wereld. Dochterlief had wel een diploma, meerdere zelfs. Helaas voor de dochter in kwestie worden de in haar eigen land behaalde diploma’s in Nederland lager gewaardeerd.

Ze had hele goede papieren totdat het hele gezin moest vluchten. Vluchten voor extremistische groeperingen, die het liefst hun eigen regels aan anderen opleggen en al helemaal een broertje dood hebben aan mensen die gestudeerd hebben, kennis hebben of een eigen mening hebben.

Pa en ma zullen waarschijnlijk nooit meer aan het werk komen, hun kinderen waarschijnlijk wel. Pa en ma, zichzelf helemaal wegcijferend, hebben besloten om te vluchten voor de toekomst van hun kinderen en eventuele kleinkinderen. Een moedig besluit!

De toekomst van de kinderen… die er wel ineens heel anders uitziet. In een vreemd land, een nieuwe taal, weer opnieuw beginnen, weer gaan studeren, weer gaan leren en dan maar hopen op een leuke baan… wegens omstandigheden beschikbaar.

Petje af!

Later als ik groot ben…

Ze wonen in een prachtig land. De zonnestralen schijnen door de palmbomen en veranderen de mooie witte gebouwen in een schitterend plaatje. Er heerst een prettige temperatuur. In de zomer kan het behoorlijk heet worden, maar de winters zijn aangenaam. Het land heeft een rijke historie en bezit daardoor vele monumenten uit de Oudheid die tegenwoordig dienstdoen als toeristische trekpleisters.

Alles is er geregeld. Er is een gezondheidszorg, er zijn scholen en universiteiten, er zijn winkels en kantoren, er zijn wegen, spoorwegen, havens en luchthavens. Er is import en export. De economie draait goed. Er is welvaren. Het lijkt wel een groene oase tussen al dat zand. Wat betreft de voorzieningen zou het zo een Westers land kunnen zijn.

Een land waar je zondermeer goed kunt leven. Een land waar je wilt wonen. Een land met toekomst. Een land waar je oud wilt worden. Een land waar je toekomstdromen mag hebben en een poging mag doen om deze waar te maken. Een land waar kinderen kinderen kunnen zijn.

Kinderen die in een aangename temperatuur veilig kunnen opgroeien en hun toekomstplannen kunnen maken. Kinderen die staan te popelen om volwassen te worden. Kinderen die ervan dromen om arts, advocaat, zakenman, voetballer, tennisser, vrachtwagenchauffeur, metselaar, piloot of verpleegster te worden.

Jaren gaat het goed. Vele kinderen konden hun droom waarmaken. In de geografische regio rommelde het altijd, maar deze oase bleek altijd een veilig onderkomen. Totdat de ommekeer kwam…

De ommekeer… Verkeerde personen aan het bewind of verkeerde personen die een gooi naar de macht doen en de toekomst kan er zomaar anders uitzien. Dromen zijn bedrog, zeker in sommige landen. Dromen worden weg gebombardeerd, opgeblazen of bruusk onthoofd.

Toekomstplannen kunnen de ijskast in, tenminste als er nog stroom is anders verdwijnen ze als sneeuw voor de zon. Toekomstplannen veranderen drastisch. Het enige toekomstplan wordt overleven. Een toekomstplan dat per dag of misschien wel per uur gesteld wordt.

Mensen worden bruut beroofd van hun toekomst. Ze worden beroofd van hun land, hun opleiding en een veilig leven. Velen verliezen familieleden of dreigen hen te verliezen. Ze moeten vluchten…

Zouden zij vroeger echt gedacht hebben… “Later als ik groot ben, word ik vluchteling”?

Mag het ietsje meer zijn

Wat kost een brood bij de bakker? Wat kost een pakje boter in de supermarkt? Wat kost een kilo bananen bij de groenteboer?

Je bent geneigd te zeggen te veel. Als je de eerste drie vragen niet weet, laat dan de gok op de volgende vraag ook maar zitten. Wat kost de opvang van een vluchteling?

In veel berichten op social media, in de pers en in gesprekken worden altijd verschillende bedragen genoemd met betrekking tot de kosten voor de opvang van een vluchteling en wat de bedragen zijn die de vluchteling zelf ontvangt aan vergoedingen. Zijn alleen eetgeld en daggeld de kosten? Of is er meer? Wat zijn de kosten voor de lokatie, gas, water, elektriciteit, WiFi, beveiliging, vervoer, bed, inkoop facilitaire zaken, personeel en gezondheidszorg om maar een paar kostenposten te noemen. Wat kost het? Is het budget toereikend?

Er worden zo’n vijftigduizend vluchtelingen verwacht, geraamde kosten 1 miljard Euro. Dat is zo’n twintigduizend Euro per vluchteling. U kent de prijzen voor huur of hypotheek, personeel, gezondheidszorg en uw dagelijkse of wekelijkse boodschappen in Nederland. Niemand heeft een retourticket geboekt. De bootjes kenden alleen enkele reizen. Niemand weet dus hoe lang ze blijven en of ze voor altijd blijven.

Wat als er meer uitgegeven wordt aan zorg voor een vluchteling? Wat als het dagbudget niet toereikend is? Wat als ze te lang niet mogen werken? Wat als ze geen baan vinden? Wat als de procedures voor een verblijfsvergunning te traag gaan? Wat als de verbouwingskosten voor een nieuw AZC achteraf ineens een stuk hoger blijken te zijn dan begroot? Wat als…? Niemand kan de exacte kosten in kaart brengen. Dus tel maar uit…

Het zou niet moeilijk moeten zijn. Nederland heeft ervaring in het opvangen van grote groepen vluchtelingen. Je kan bijna spreken van een traditie met tussenpozen van een of meer decennia. Nu zijn de kosten van het opvangen van de Belgen in 1914 niet helemaal vergelijkbaar met die van tegenwoordig. De kosten van de opvang van de Afghanen, Serviërs, Bosniërs en Albanezen in de jaren ’90, die overigens in grotere getale kwamen dan de Syriërs nu, zou wel als voorbeeld kunnen dienen. De opvang van Eritreeërs idem. Indexatietje er overheen en klaar is Kees, zou je zo zeggen…

Met de rekenwonders in dit land, die ook vooraf de kosten van de Betuwelijn, de Noord-Zuidlijn en de diverse tunnels berekend hebben, zal er nog wel een factuur op nacalculatie komen. Het zal dan opnieuw blijken dat de kosten toch hoger zijn dan begroot. Het budget is bij deze aantallen hooguit toereikend voor zes à zeven maanden. Het is een utopie om te denken dat binnen deze periode het geweld in Syrië beëindigd zal zijn. Zou iemand het überhaupt wel vooraf uitgerekend hebben of een poging daartoe gedaan hebben en op basis waarvan dan?

Maakt u zich geen zorgen! Eén ding is zeker! Alles wordt betaald… Alles wordt betaald door…