Vrijdagavond… TV avond

Vrijdagavond… Berichten over een staatsgreep in Turkije sijpelen binnen. Het Turkije van Erdogan… Eerlijk gezegd is een staatsgreep in het Turkije van nu helemaal niet zo vreemd. De Arabische lente is weer een grens gepasseerd. Stukje voor stukje puzzelen pseudo-journalisten en andere praatjesmakers op de Nederlandse TV verder.

Al snel blijkt dat het een avondje gissen wordt. Instagram, Twitter en Facebook zijn in Turkije uit de lucht en beleven een zwarte nacht. Al snel blijkt dat de verhalen niet kloppen. In Nederland zijn we niet zo ervaren met staatsgrepen, maar toch mis ik al snel iets in de verhalen en de informatie…

Een staatsgreep… In mijn simpele polderbrein betekent dat dat een president, koning of koningin is afgezet en gevangengezet. Plotseling wordt een FaceTime gesprek van Erdogan uitgezonden. Is dit live? Wanneer is dit opgenomen? Hij zal toch niet nog vrij rondlopen? Zo stom zullen ze toch niet zijn daar in Turkije? 

Van de snel opgetrommelde Turkse Turkije-kenners bij de NPO begrijp ik dat de tandheelkunde, ondanks eerdere berichten, niet zo heel goed is. Amai, dat gebit van die Turkse juffrouw… Zij weet te vertellen dat Erdogan in Mongolië is. Op Twitter verschijnen berichten dat Erdogan bij Frau Merkel asiel heeft aangevraagd. Vervolgens verschijnt op TV een Turkse presentatrice van de TRT met overduidelijk dezelfde tandarts als de dame bij de NPO en meldt vanuit Turkije dat Erdogan vakantie viert in Marmaris. Als daar maar geen vuurwerk is… 

Na 3 uur TV kijken hou ik het voor gezien. We worden er niet veel wijzer van: een straaljager over de Bosporus, een tank over de rondweg, een 4-tonner in de stad en een druk lopende soldaat komen in beeld…

’s Ochtends wacht mij een bezoek aan de KapTurk… voor een militaire coup.